เวลาโกรธ .. ก็เหมือนคนพาล
อะไรก็ไม่รับรู้
หูอื้อ .. ไม่อยากได้ยิน
ตาลาย .. ไม่อยากมองเห็น
หัวใจมืดบอดไปทุกส่วน
เรื่องกูของกู..ตัวกูไม่ผิด อย่ามายุ่งกับกู
เหตุผลอะไรไม่ฟังทั้งนั้น
ถึงจะเป็นคนที่รักมากและแคร์มากแค่ไหน
นาทีนั้น...ก็ไม่ได้นึกถึงอะไรทั้งนั้น
ไม่ว่าใคร วรรณะไหน... ก็คงเหมือน ๆ กัน
บันทึกไว้ให้ตัวเองจำและไม่ทำสิ่งนั้นอีก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น