จิตใจคนเราเนี่ย บางทีก็ยากแท้ยั้งถึง จริงๆ แล้ว
ประเมินดูตัวเองแล้วให้คนอื่นเค้าประเมินช่างไม่เหมือนกันเอาเสียเลย
ชีวิตคนเรา "ควรที่จะใช้โอกาสในแต่ละวัน "
เพื่อฝึกฝนพัฒนาจิตใจตนเองไปด้วย เช่นฝึกสติกับการทำงาน ฝึกดูลมหายใจ ฝึกเจริญเมตตากับเพื่อนร่วมงาน ฝึกให้อภัย ฝึกมองโลกในแง่ดี ฝึกคิดพิจารณาโดยแยบคาย ฝึกสวดมนตร์ขณะทำงาน ฝึกให้ทาน ฝึกเสียสละ ฝึกช่วยเหลือผู้อื่น ฝึกคิดให้เกิดศรัทธา ฯลฯ ก็ให้เตือนสติตนเองว่า
วันนี้คือวันฝึกฝนพัฒนา(จิตใจ) ของเรา เราจะต้องใช้เวลาให้มีค่าที่สุด สมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ และ มีโอกาสได้พบกับพระพุทธศาสนา และ ได้ฝึกฝนพัฒนาตนในวันนี้ (โชคสามชั้นเลยนะเนี่ย)
เคยถามตัวเองไหมว่าเกิดมาทำไม
วงจรชีวิตที่คนทุกคนไม่อาจที่จะหลีกเลี่ยงได้ ต้องผ่านมาแล้วทั้งนั้น แต่การที่จะคิดถึงสิ่งที่เป็นอยู่และเกิดขึ้นกับตัวเราในปัจจุบัน หลายๆคนต้องการหลุดพ้นจากความยากลำบาก แต่เส้นทางเดินชีวิตไม่ได้เกิดมาเท่าเทียมกัน โอกาสที่จะประสบความสำเร็จต่างกัน มุมมองวิถีชีวิตจึงถูกจำกัดให้เป็นไปในรูปแบบที่ตนเองได้เกิดและเติบโตมา การที่จะเปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังมือต้องอาศัยแรงผลักดันหลายๆทางที่คนๆนั้นมี เช่น ความมุ่งมั่น ความตั้งใจ ที่จะเปลี่ยนแปลง
ผู้ที่มีลักษณะที่จะประสบความสำเร็จ
และพบความสุขคือผู้ที่กล้าที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ผู้ที่กล้าที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองคือผู้ที่กล้าหาญที่จะรับฟังคำติมากกว่าคำชม
คือ กล้า...
ผู้ที่มีลักษณะที่จะล้มเหลว
และมีแต่ความทุกข์ใจคือผู้ที่ยึดตัวเองเป็นหลัก ไม่ยอมรับฟังผู้อื่น
ผู้ที่ยึดตัวเองเป็นหลัก
คือผู้ที่หมดโอกาสเรียนรู้โดยแท้จริงแม้ใจอยากได้แต่สิ่งดีๆ
แต่สิ่งดีๆก็เข้าไม่ถึงใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น