บทความเก่า มาเล่าใหม่

หมดแรง หมดจริงๆ ครั้งนี้คงหนักสุด

ถ้าจะเป็นเวลาที่ต้องยอมรับกับชีวิตได้สักที

ฉันว่า

มันก็ดีแต่ขอให้ได้รู้สึกกับมัน อย่างนั้นจริง ๆ นะ

อย่าได้เป็นเพียงแค่ วูบ วาบ แล้วก็ ดับ ลับหายไป เหมือนทุกที

ฉันบอกตัวเองอยู่เสมอเวลาที่ความทุกข์วิ่งเข้าหา

คนเรา อยู่นิ่ง ๆ ซะบ้าง อยู่กับใจตัวเองซะบ้าง

ไม่ต้องวิ่งวน ค้น หา ความรักให้วุ่นวาย มากมายนักหรอก

ลืมตา แล้วมองดู สิ่งรอบล้อมเรา สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ลืมใส่ใจ

หลายต่อหลายครั้ง ที่เราชอบปล่อยมือพวกเขาไป

คนเหล่านั้น คนที่รัก หวังดี และห่วงใย อย่างไม่ต้องเคลือบแคลงสงสัย

ฉันแยกแยะระหว่างมือขวาและมือซ้าย

มือขวา  งาน เพื่อน สังคม คนรอบข้าง

มือช้าย  ไว้ให้สำหรับใครบางคนที่พร้อมจะสยบ นิ่ง และฝากไว้.....ได้

ไม่ได้เขียนเพื่อให้คุณอ่าน แต่เขียนเพื่อสักวันคุณแวะเวียนมา ได้รับรู้ความรู้สึกของกันและกันบ้าง
อยากย้ำเตือนเธอไว้ 

#ถ้าเรา "ไม่ข้ามสะพาน ก็ อย่าเผาสะพาน"
เอาน่ะ ถ้าวันนี้ จะตัดสินใจอะไร อะไรได้แล้ว
ฉันก็จะรอดู รอมอง และรอ .. รอที่จะเห็นความเป็นไป .
แม้อาจจะไม่ได้อยู่ใกล้ และจับจูงมือไปไหนต่อไหน
หรือได้ยืน อยู่ในฐานะของคนรัก อย่าง แต่เก่าก่อนแล้ว
คำสัญญาที่ให้ คำพูดที่บอกไว้ ยังไงก็ไม่ลืมเลือน

เรื่องราวของคนรัก ข้ามไปก่อน ตอนนี้ ดูแล ใจ กันก่อน ดีไหม
รู้ไหม ว่า ฉันช่างเกลียดในเรื่องเซนส์ของตัวเองซะจริง
เมื่อไหร่ที่รู้สึก มันมักจะถูกเสมอ ไม่ดีเลย ไม่ดีเลย ย .. ย

เหมือนใครคนนั้นของใจ จะไม่จับมือกับฉันอีกต่อไปแล้ว

มันคงเป็นเวรกรรมที่ฉันทำกับใครต่อใครไว้ เมื่อใครสักคนที่รักเข้ามาอย่างจัง ความรู้สึกนั้นจึงสะท้อนกับมาหาตัวเองเต็มๆ #เคยคิดว่านี่คือบุญ คือวาสนาที่เรามีต่อกัน #แอบหวั่นว่าเวรกรรมจะตามสนองเรารึเปล่า เคยเล่าให้คุณฟัง เกี่ยวกับ "รักแรกพบ fist impression" First Impression ที่่ฉันเองใจร้าย หักอกเค้าแบบพบเจอหน้ากันอีกไม่ได้ จะด้วยเหตุผลใด ฉันผิดเอง"อยากจะฝากคำขอโทษถึงคน#คนนั้น#  วันนี้ฉันเจอกับตัวเองแล้ว(เราหายกันนะ) ฉันเอง .. ก็ไม่เคยรู้สึกเสียศูนย์เท่ากับครั้งนี้ เหมือนใครคนนั้นของใจ จะไม่จับมือกับฉันอีกต่อไปแล้ว ความรู้สึกที่เรา เว้นว่างไว้ เป็นระยะห่างของทางขนาน ให้ เรา ยังพอมองเห็นกันในสายตา ไม่ห่างกันกว่าหนึ่งเอื้อมมือ บัดนี้ เส้นทางที่คดเคี้ยว กลับแตกออกเป็นสองทางแยกกันไป ไม่เหลือให้เห็นเป็นเส้นทางวางไว้คู่กันเหมือนที่เคยผ่านมา ฉันสูญเสีย เป็นความรู้สึกที่ไม่อาจบอกออกมาได้ แข้งขาออกจะอ่อนแรง ก้าวสะเปะสะปะ จวนเจียนจะล้มลง ไม่อาจ ยืน อย่างทะนงตนได้เหมือนวันเก่า ๆ

คบไม่ได้

ฉันจะทำยังไง ในสัญญา
เคยตกลงไว้ด้วยกันลองคบกันดู
ฉันคิดว่าคงทำได้ ไม่เสียใจ
หากว่าเราไม่เข้ากันยังคบกันอยู่

แล้ววันผ่านไป หมดเลยหมดใจไปรักเธอ
พร้อมกันที่เธอรู้แล้วว่าฉันยังไม่ใช่
ขอเป็นอย่างเดิม เธอทวงคำนั้นที่พูดไป
ได้ไหมยังเป็นเพื่อนกันเสมอ

** เจ็บขนาดนี้ คงจะไม่ไหว
ทำตามไม่ได้ ที่บอกไว้ในสัญญา
อาจจะหลบหายไป ไม่ต้องตามหา ขอเวลาให้ฉัน
ตอนนี้ยังคบกัน...ไม่ได้

ขอโทษเธอจริง ๆ ฉันเสียใจ
ที่ทำตามนั้นไม่ได้ จงยกโทษเถอะ

ฉันมันผิดเอง หมดเลยหมดใจไปรักเธอ
พร้อมกันที่เธอรู้แล้วว่าฉันยังไม่ใช่
ขอเป็นอย่างเดิม เธอทวงคำนั้นที่พูดไป
ได้ไหมยังเป็นเพื่อนกันเสมอ

( ซ้ำ ** )

คงจะมีวันหวนคืนมา
กาลเวลาคงช่วยบรรเทาความช้ำ

พยายามเป็นเหมือนคนเดิม
พออะไรมันเริ่มจะดีจะกลับมา
เจอหน้ากัน...เหมือนเคย

ทบทวน ว่า "ทำไมเราถึงรักใครบางคน"

ช่วงชีวิตของความรักคนเรา ไม่สามารถมีใครกำหนดได้ว่าจะรักกันวันไหน จะชอบกันเวลาไหน จะเบื่อกันเวลาใด อีกกี่ปีจะเลิกกัน 

บางคนคบกันมาเป็น 10 ปี วางแผนแต่งงาน สร้างเรื่องหอ ซื้อรถร่วมกันเป็นหมั้นเป็นเหมาะ
จู่ๆก็มีอันต้องเลิกรากันไป ทั้งไปเจอคนใหม่ พ่อแม่กีดกัน หมดรักกัน หลากหลายเหตุผลที่
สร้างให้คนรักกัน และเลิกรากันได้ ถึงจะเลิกกันไปแล้วขอให้เก็บความรู้สึกดีๆที่มีต่อกันไว้
พยายามทำชีวิตให้ร่าเริง ปล่อยวางความทุกข์ไว้ เก็บเกี่ยวความสุขที่มีอยู่รอบข้างไว้แทนที่
จะมานั่งทุกข์ 

รักอย่างเดียว, ไม่พอ, รักแล้วต้องเข้าใจกัน

เราไม่เคยเป็นคนแปลกหน้าของความสุข แต่ความทุกข์ก็ไม่ใช่เพื่อนผู้ห่างเหิน

บางคำถามไม่ได้ถามเพราะว่าเราอยากรู้ แต่ถามเพราะอยากให้เค้ารู้ว่าเราเป็นห่วง

เราไม่อาจหาเหตุผลได้ง่ายง่าย 
ว่าทำไมเราถึงรักใครบางคน 

เราแค่เลือกที่จะเดินตามเสียงหัวใจก็เท่านั้น.

เราไม่สามารถฝืนใจได้นานนักหรอกในความรัก 

ฝืนใจทำเป็นไม่รักก็อึดอัด ฝืนใจทำเป็นรักก็ไม่ใช่.

เรา?อาจ?อยาก?มี?ตัว?ตน?ใน?สาย?ตา?ใคร?บางคน? 
จน?ไม่รู้?เลย?ว่า? การ?พยายาม?นั้น? อาจ?เป็น?เรื่อง?น่า?
รำคาญ?ใน?สาย?ตา?ของ?เค้า?ก็?ได้.

ให้ความคิดของเราทำงานแบบเครื่องหมายไปยาลใหญ่? คิดถึงสิ่งอื่นๆ อีกมากมาย 
ไม่ใช่เครื่องหมายไม้ยมก คิด?ซ้ำๆ แต่เรื่องเดิมๆเราอาจทุ่มเทเพื่อบางสิ่ง
จนลืมไปว่ายังมีสิ่งอื่นที่สำคัญไม่น้อยไปกว่า

การที่เรายอมใครบางคนตลอด อาจไม่ได้เป็นเพราะเรารักเค้ามาก
แต่เป็นเพราะเรายังรักตัวเองไม่มากพอต่างหาก วิธีที่จะทำให้หัวใจมีพลัง
คือการมีความหวัง
วิธีที่จะทำให้หัวใจเบาสบาย คือการรู้จักปล่อยวาง 
ต่อให้เรามีขนาดหัวใจเท่ากัน เราก็ยังจดจำเรื่องของกันและกันไม่เท่ากันอยู่ดี

บางครั้ง

มันก็ไม่สำคัญเลยว่า

ใครเป็นคนรักใครก่อน

เพราะสุดท้ายที่ทำให้ความรักแตกต่าง

คือใครกันที่หมดรักก่อนต่างหาก ในคืนที่หวั่นไหวเพราะคิดถึงใครบางคน หลายครั้งแม้ง่วงนอนแค่ไหน ก็ยากจะข่มตาให้หลับลง

ไม่ใช่ความเงียบหรอกที่ทำให้เรารู้สึกเหงา 
ความคิดที่เกิดขึ้นในความเงียบนั้นต่างหาก 
ที่ทำให้เราเหงา

รักแรกพบ

ลองตามหา....^-^
ลองให้โอกาสตัวเอง
สัมผัส ความรู้สึก ในส่วนลึกของหัวใจ
รักแรกพบ.....จบภายในวันเดียว

อย่างน้อยก็ได้มีโอกาสกุมมือเธอ
ได้รู้ว่าทุกอย่างในโลกใบนี้มันไม่เที่ยง
ที่สำคัญได้รู้
แม้แต่ใจตัวเอง...ยังเปลี่ยนได้

ครั้งแรกกับ....ความรู้สึกทรยศต่อคำพูด^-^
ฉันไม่เคยจะสัญญา มีแค่คำพูดธรรมดาแต่ลงมือทำ

มันคงเป็นความผูกพันธ์ถึงทำให้รู้สึก
คงต้องถึงเวลายอมรับความจริงสักที

ค น เ ร า เ กิ ด ม า เ พี ย ง ล ำ พั ง📣
เ ดิ น เ พี ย ง ล ำ พั ง📣
ต า ย เ พี ยง ล ำ พั ง จ ะ แ ป ล ก อ ะ ไ ร📣

โลกนี้มีอะไรแน่นอนบ้าง...พรุ่งนี้ก็ผมหงอกเพิ่มขึ้นอีกแล้ว ไม่มีใครได้ดั่งใจใคร ไม่มีใครเป็นเจ้าของใครได้ ไม่มีใครที่ใจตรงกัน ^-^

2016.12.22  time 03.00 am🐵
คืนนี้ฉันคงคิดถึงใครต่อใครไปเรื่อยๆ ใครที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ใครที่ห่างหายกันไป ใครที่เป็นความทรงจำที่ดี ใครที่ทำให้เราหัวเราะ ยิ้มง่าย หัวเราะในเวลาเดียวกัน

#ถ้าทำใครสุขขอสุขด้วย🏴🚩🏳
#ถ้าทำใครเศร้าขอโทษด้วย🏳🏴🏁
😀😀😀😁😁😁😁😁😊😎😆

รอวันฉันรักเธอ คีรีบูน