#ใต้หล้า คำว่า天下(tiānxià)
เป็นทัศนคติเรื่องแผ่นดินของคนจีนโบราณ
“ฟ้าสวรรค์เป็นเจ้าของแผ่นดิน
มนุษย์เป็นเพียงผู้อาศัย ไม่มีใครเป็นเจ้าของได้”
ฉะนั้นระบบแรงของชุมชนจีนโบราณคือระบบ公天下(gōng
tiān xià)หรือแผ่นดินของส่วนรวม นั่นเอง
เมื่อเป็นของส่วนรวม แม้แต่ผู้ที่ถูกยกย่องเป็นผู้นำก็ไม่อาจเป็นเจ้าของ
เมื่อแก่ชราจึงเป็นธรรมเนียบต้องสละตำแหน่งให้แก่คนที่มีความสามารถและอายุ
เหมาะสม
ซึ่งระบบสละตำแหน่งใช้คำว่า 禅让(shàn
ràng) สละปล่อยวาง
การสืบทอดอำนาจในยุคแรกจึงไม่เกี่ยวกับทางสายเลือด
แต่พิจารณาจาความสามารถและคุณธรรม
ใครก็มีสิทธิ์เป็นผู้นำได้ ถ้าคนนั้นดีพอ
แบบอย่างของการสละปล่อยวาง禅让(shàn
ràng)
คือราชาชื่อเหยา尧(yáo)
เมื่อ尧(yáo)อยู่ในตำแหน่งราชาจนอายุ70กว่า
ก็เริ่มออกเดินทางเฟ้นหาผู้นำคนใหม่
จนพบกับซุ่น舜(shùn) ผู้ได้ชื่อว่าลูกกตัญญูและคุณธรรมสูงส่ง
จึงสละตำแหน่งให้ทันที
ระบบ禅让(shàn ràng) นี้เป็นระบบที่ไม่ก่อเกิดราชวงศ์
เพราะไม่มีการสืบทอดอำนาจสันตติวงศ์
อำนาจพ่อมีโอกาสน้อยมากที่จะสืบทอดโดยตรงสู่ลูก
เพราะ ทุกคนค่อนข้างมียางอาย กลัวจะไม่งาม
เป็นที่ครหา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น