- รักร่วงโรย ร่วงหล่น ปนความทุกข์
- รักไร้สุข ชอกช้ำ น้ำตาไหล
- รักซ้อนรัก ดุด่า ว่ากันไป
- รักนี้ไง คือรักลวง เจ็บดวงใจ
ให้เปรียบเทียบผู้หญิงกับพวงผกา
ท่านบอกว่ามาลาศรีมีสี่พันธุ์
พันธุ์หนึ่งหอมหวนรัญจวนจิต
เทพนิมิตสถิตทรงพงศ์กล่าวขาน
ผลิดอกช่อแต่งแต้มแย้มตระการ เ
ด่นตระหง่านเชิดพงศ์วงษ์ตระกูล
พันธุ์สองรูปอัปลักษณ์ไร้รอยสวย
เปื้อนไปด้วยสีสันอันสถุล
แต่บุปผาชาติอิ่มอ่อมหอมละมุน
กายเปื้อนฝุ่นซ่อนรูปในเลื่อมลายวรรณ
พันธุ์สามสวยงามศิลป์ทรามวัย
มองมุมใดสดซึ้งเสกประเจกสรรค์
กลิ่นเหม็นคลุ้งตรงข้ามดอกตระการ
รอคืนวันร่วงโรยวัยไปตามกาล
พันธุ์สี่ทรามสรรพอัปลักษณ์
ช่อจมปลักโคลนตรมผสมผสาน
ร่วงโรยรากลีบแก้มยามแย้มบาน
กลิ่นประจานเหม็นกลั้วทั่ววงศ์วาน
สตรีนางหนึ่งนั้นหนาจงจำจด
บุพบทไว้ให้คิดวิทยาทาน
จงเลือกดอกไม้งามตามต้องการ
อย่างไรนั้นจงนึกตรึกไตร่ตรอง
แม้นผู้ชายเลือกได้ก็หมายเลือก
ดอกไม้เถือกหมู่เถาว์เหล่าหนึ่งสอง
เถือกสี่สามทรามวัยไร้ชายมอง
จำจะต้องร้าวรานผ่านพ้นวัย
หมู่ภมรดอมดมกลิ่นแล้วบินจาก
ลิ้นลมปากพรหมจรรย์นั้นที่หมาย
รักกับหลงแบ่งครึ่งทางระหว่างใจ
อันความใคร่ชายหญิงยิ่งโพยภัย
สะดุดขวากหนามข้ามไปอย่าใจท้อ
ขอเพียงก่อเกิดฝันอันยิ่งใหญ่
ความรักความฝันจงก้าวฝ่าฟันไป
กำลังใจรวมสติสัมปชัญญา
มั่นแม้นสิ่งใดก็แบ่งใจไว้สักสอง
คิดตรึกตรองให้ถ่องแท้แก้ปัญหา
ตัดสินใจก็ให้ใช้สติปัญญา
กาลเวลามีบางครั้งชั่งทรมาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น