ปลุกยักษ์ในตัวคุณ

8 วิธีปลุกยักษ์ให้ตื่น (ของโค้ชสิริลักษณ์)

1. ยืดอกมั่นใจ - เดินอย่างมั่นใจ
2. การฝึกหายใจ - จมูก 4 ปาก 4 แตะนิ้วตัวเอง 4 ครั้ง ต้องใช้นิ้วแตะข้างเดียวกัน ห้ามใช้มือข้าง
    หนึ่งไปแตะมืออีกข้างหนึ่ง เช่น เลือกมือซ้าย 1.นิ้วโป้งแตะนิ้วชี้, 2.โป้งแตะนิ้วกลาง, 3.โป้งแตะนิ้ว
    นา่ง, 4.โป้งแตะนิ้วก้อย (แตะ1 ครั้งต่อการหายใจ) (หายใจเข้า 4 & หายใจออก 4)
3. พูดดี ๆ ให้กับตัวเอง เช่น ฉันเก่ง, ฉันทำได้, ฉันมีพลัง, ฉันสุดยอด, ฉันเยี่ยมมาก, ฉันเชื่อมั่น, ฉันทำ
    ได้ ห้ามคิดลบ, พูดลบ
4. ขอบคุณสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตเรา (เห็นคุณค่าตนเองและผู้อื่น) หัดชื่นชมยินดี, ขอบคุณ ยิ่งขอบคุณยิ่ง
    อุดมสมบูรณ์ในจิตใจ สิ่งดี ๆ ต่าง ๆ จะดีขึ้น
5. จินตนาการ

    - นึกถึงอุดมคติ
    - ต้องการความสำเร็จแบบไหน
    - ถ้าตอนนั้นชีวิตฉันเป็นแบบนั้น  ชีวิตฉันจะเป็นแบบไหน
6. ออกกำลังกาย ร่างกายของเราจะต้องแข็งแรง
    - แอลโรบิค
    - เดิน
7. คิดถึงช่วงเวลาที่มีความสุขในชีวิต
    - ความประทับใจ, อิ่มเอิบ, เบิกบาน
8. ฉลอง Yes!!!!
    - เวลาที่ทำอะไรดีๆ
    - ประสบความสำเร็จ
    - เหมือนมันอยู่้ในกำมือของเรา
    - เธอเยี่ยมมาก 

ความสุข

"ดอกไม้บาน  สวยใส  ในยามเช้า

อากาศเล่า สดใส  ใจสุขสันต์

สูดอากาศ เต็มที่  ดีทั้งวัน

แล้วเริ่มกัน   วันทำงาน สานสิ่งดี"

"เริ่มวันใหม่ ด้วยใจ ใสสะอาด

ให้โอกาส ตัวเอง ก้าวเดินหน้า

มาเถอะเพื่อน ร่วมทาง สร้างศรัทธา

ชื่นชีวา  สุขสันต์ วันทำงาน"

อภิรมย์ ขมแก่(กาแฟ)...ศิวพร ไตรภพ

อภิรมย์ ขมแก่ กาแฟดำ

นั่งทบทวน ความจำ เมื่อครั้งก่อน

ปายวันนี้ ดีใจ ได้มานอน

ขอผักพ่อน ก่อนงานหนัก สักห้าคืน

อภิรมย์ ขมแก่ กาแฟริช

ชโลมจิต ลุกโชน ไฟล้นปรี่

นั่งกำหนด กดกลอน ออนทันที

เช้าวันนี้ สดใส สุขใจเอย

เวลาหมุนไปช้า ๆ (แด่แม่ 12 สิงหาคม 2559)

เมื่อวานโทรหาแม่หลายรอบเพราะรู้สึกไม่สบายใจที่ไม่ได้ดูแลท่าน

เช้า

เสียงแม่แหบกว่าปกติ เหมือนไม่สบาย ก็ .. เป็นหวัดลงคอ ไม่มีอะไรมาก

พยายามลุ้นให้ไปหาหมอที่โรงพยาบาล แม่ก็ไม่ยอมไป เพราะรู้สึกไม่หนักหนา

ก็ อืม ก็ต้องตามใจ มียามากินบรรเทาอาการ ท่าทางจะดีขึ้น

กลางวัน

โทรหาอีกที ว่าเป็นไงบ้างแล้ว เสียงแจ่มแจ๋วดีเชียว

ที่บอกกันไว้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วว่าจะพาไปเที่ยวสุพรรณบุรีในวันแม่

ก็ถามว่าไปไหม แม่ก็ อืม ไปสิ

อาทิตย์ก่อน

พาทานข้าวร้านริมคลองชล

เห็นเค้ากินได้เราก็สบายใจ ดีใจ เน๊อะ เป็นธรรมดา

ฟังเค้านั่งเล่านู่นนี่นั้น ดูมีความสุขดี นี่แหละ เลือกเอาที่จะรับ ที่จะเป็น

หลายวันก่อนที่ไม่สบาย ก็บ่นให้ฟังว่ากินอะไรก็ไม่อร่อย กินไม่ลง

แต่บรรยากาศดี อาหารดี แม้จะคอขมไปบ้าง แต่ก็กินได้เยอะดี

แค่นี้ คนพาไปก็ยิ้ม คนถูกพาไปก็ยิ้ม หัวใจยิ้มกันทั้งหมด รู้สึกดี

แม้จะดูว่ายังแข็งแรงดี ช่วยเหลือตัวเองสบาย

แต่ก็อดใจหายไม่ได้ ที่ดูว่าแม่ แก่ ลง มาก

กำลังคิดหาวันหยุดยาว ๆ อีกช่วง อยากพาแม่ไปเที่ยว

ล้มโครงการตัวเองที่อยากไปไหน ๆ ลบทิ้งก่อน

เคยไปเที่ยวสิงคโปร์

แม่ก็ว่า อืม อยากไปเที่ยวบ้าง ยังไม่เคยไปเลย

ก็คิดนะ ว่าควรพาท่านไป

ไปทั้งที่เรี่ยวแรงยังพอมี ไปตอนที่ยังเดินยาว ๆ ได้ไหว

ไปทั้งที่ยังมีสติ มีการพูดจากันได้ ก่อน จะล้าแรงจนต้องเข็นรถพาไป

อย่างนั้น คงจะลำบากทั้งคนไป คนพาไปมากกว่ากระมัง

บางที เราก็มัวแต่นึกถึงความสุขของตัว จนหลงลืม ..

ลืมที่จะใส่ใจในความรู้สึกของคนที่อยู่รอบข้างตัว

ปีนี้ แม่หกสิบเจ้ดแล้ว .. ความแข็งแรงในกาย ก็เสื่อมไปตามสภาวะ

ย้อนมองเวลาที่เดินจากเราไปช้า ๆ

ย้อนมองดูความสุขที่กำลังจะจากเราไป อย่างช้า ๆ เช่นกัน

ประวิงเวลาไว้ คงไม่เกิดประโยชน์ ..

ใคร .. ที่ยังห่วงภาระ อื่น ๆ อยู่ ...

อย่าลืม เหลียวกลับมามองดู และใส่ใจคนที่เวลาในชีวิตเหลืออยู่น้อย