ไม่มีความผิดสถานใด...ความรักอภัยให้ไม่ได้

รอรัก

ตะวันเจ้าคล้อย ย้อยลมเรียมโรบ นกเจ้าบินโอบกลับรังเดียวดาย ชีวิตต้องอยู่ไม่มีจุดหมาย เพราะฉันไร้เธอ...ไร้เธอเฝ้าแต่รอ รอๆ รอๆ พร่ำเพลงรัก ดั่งคนละเมอใต้มนต์ขลังนั่งคอยจนเก้อ ใจที่เผลอให้เธอจนหมด...หัวใจก็เพียงแค่หวนคืนมาซักหน่อย ยิ้มเพียงเล็กน้อยให้ดูสดใส 
ยิ้มของเธอปลุกปลอบจิตใจ ให้ฟื้นคืนมา...คืนมา

จุดประกายให้ฉันได้หวัง ดั่งตะวันที่โผล่ขอบฟ้า ลูบลมไหลพฤไพรพนา ต่อชีวาให้เราได้ต่อ...สู้ไปต้องอยู่โดยไร้ซึ่งเธอ ก็คงต้องเผลอเหมือนคนร่ำไห้ 
หมดเรี่ยวแรงแข็งใจ ยิ่งไกลยิ่งขว่าง...เขวงเผ้าต่อรอ รอๆ รอๆ พร่ำเพลงรักอีกซักล้านเพลง จดเรื่องลมเรื่องเธอคนเก่งเปิดรอยยิ้ม...พิมพ์ใจ

ว่างเปล่า

เพลง ว่างเปล่า                          
              
สายลมผ่าน   พัดพาหัวใจเหน็บหนาว            วันที่เศร้า  เหงาเพราะไม่มีเธอ
ผ่านมานาน    ก็อยู่อย่างนี้เสมอ                   ไม่เคยได้เจอ    สิ่งที่หวังค้างคาในใจ
ร้องเพลงรอ  เรื่อยไปไม่มีจุดหมาย                ในหัวใจ   เธอไม่เคยมีฉัน 
โง่จริงหนอ ที่รอความหวังอย่างนั้น                ทั้งคืนและวัน ได้เจอแค่ความว่างเปล่า
              

 *ทนไม่ไหวหัวใจช้ำเกินเยี่ยวยา                   ต้องรักษา  ให้หายคลายความอับเฉา
   บอกตัวเอง เข็มแข็งเอาไว้ตัวเรา                หยุดความเศร้า แล้วเดินจากไปซะที

  **ฉันไม่อยาก เหงาไปจนตายอย่างนี้           พอซะที พอ แล้วความงมงาย                                                 ต่อไปนี้ ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่                     แม้ยังเสียดาย คนใจร้าย ขอไปดีกว่า

              เมื่อไม่มีใจ ก็ไปซะเลยดีกว่า    คิดมากทำไม ก็ไปซะเลยดีกว่า

ชีวิตช่างเหมือนเพลงนี้ซะกระไร 

ความว่างเปล่ากับสายลมที่พัดผ่านหัวใจครั้งแล้วครั้งเล่า

ต้องโทษดาว

ความจริงที่ฉันต้องการเก็บไว้ มันทำให้ฉันต้องคอยห่างเธอ
ไม่กล้ามองไม่จ้องตาไม่ค่อยมาเจอ เดี๋ยวจะเผลอเกิดหลุดปากอะไรไป

บังเอิญคืนนั้นพระจันทร์สุดสวย บังเอิญตอนนั้นเหลือเธอกับฉัน
ทั้งสายลมและแสงดาวก็เหมือนแกล้งกัน บังคับกันจนฉันทนไม่ไหว

ไม่มีทางหนีได้เลย ฉันเลยต้องเอ่ยปาก บอกรักเธอ รักเธอมานานแสนนาน
ไม่อยากให้รู้ให้จำ ไม่อยากทำให้รำคาญ เพียงแต่คืนนั้น ทุกอย่างบอกฉันว่าต้องพูดความจริง

พอเธอได้รู้แล้วเธอโกรธไหม มันคงไม่ใช่เป็นความผิดฉัน
ต้องโทษดาวโกรธสายลมและโทษพระจันทร์ ที่สั่งฉันให้ฉันต้องบอกเธอ

ไม่มีทางหนีได้เลย ฉันเลยต้องเอ่ยปาก บอกรักเธอ รักเธอมานานแสนนาน
ไม่อยากให้รู้ให้จำ ไม่อยากทำให้รำคาญ เพียงแต่คืนนั้น ทุกอย่างบอกฉันว่าต้องพูดความจริง

ไม่มีทางหนีได้เลย ฉันเลยต้องเอ่ยปาก บอกรักเธอ รักเธอมานานแสนนาน
ไม่อยากให้รู้ให้จำ ไม่อยากทำให้รำคาญ เพียงแต่คืนนั้น ทุกอย่างบอกฉันว่าต้องพูดความจริง

เพียงแต่คืนนั้น ทุกอย่างบอกฉันว่าต้องพูดความจริง

อยากให้เธอได้ยินเสียงของหัวใจ

只要快乐 爱就没有错 เพียงแค่มีความสุข รักก็ไม่ผิด

• การรอคอยพรหมลิขิตต้องรอเวลานาน การรักใครสักคนแค่อยู่ ตกหลุมรักเธอเป็นการเสี่ยง ลมหายใจของเธอ ทำให้ใจฉันหวั่นไหว เจ็บเพื่อเธอ น้ำตากลายเป็นรสหวาน โลกเปลี่ยนไปแค่ไหนก็ตาม ใจของฉันจะไม่มีวันเปลี่ยน ขอแค่เธออยู่ที่นี่ อยู่เพื่อเธอเป็นคำสัญญาของฉัน เสียเธอไปก็ไม่กลัวเสียอะไรอีกแ­ล้ว เพียงแค่มีความสุข รักก็ไม่ผิด
  
  
  
  
  ความรักก็คือสายน้ำที่พัดพาไปโด­ยไม่มีวันหวนกลับคือมา น้ำยังสามารถชนะหินได้ แล้วใจของคนเราถ้าคนที่เรารักเจ­อสิ่งที่ดีกว่า เราก็พร้อมที่จะผิดหวังอีกครั้ง แม้จะนอนทั้งน้ำตา ความทรงจำเก่าๆที่เราเคยอยู่ด้ว­ยกัน นอนกอดกัน ดื่มกาแฟด้วยกัน ร้องไห่เสียน้ำตาด้วยกัน ถึงวันนี้ไม่มีเขาคนนั้นอยู่แล้­ว แต่เขาอยู่ในความคิดของฉันเสมอ