ตะวันเจ้าคล้อย ย้อยลมเรียมโรบ นกเจ้าบินโอบกลับรังเดียวดาย ชีวิตต้องอยู่ไม่มีจุดหมาย เพราะฉันไร้เธอ...ไร้เธอเฝ้าแต่รอ รอๆ รอๆ พร่ำเพลงรัก ดั่งคนละเมอใต้มนต์ขลังนั่งคอยจนเก้อ ใจที่เผลอให้เธอจนหมด...หัวใจก็เพียงแค่หวนคืนมาซักหน่อย ยิ้มเพียงเล็กน้อยให้ดูสดใส ยิ้มของเธอปลุกปลอบจิตใจ ให้ฟื้นคืนมา...คืนมา จุดประกายให้ฉันได้หวัง ดั่งตะวันที่โผล่ขอบฟ้า ลูบลมไหลพฤไพรพนา ต่อชีวาให้เราได้ต่อ...สู้ไปต้องอยู่โดยไร้ซึ่งเธอ ก็คงต้องเผลอเหมือนคนร่ำไห้ หมดเรี่ยวแรงแข็งใจ ยิ่งไกลยิ่งขว่าง...เขวงเผ้าต่อรอ รอๆ รอๆ พร่ำเพลงรักอีกซักล้านเพลง จดเรื่องลมเรื่องเธอคนเก่งเปิดรอยยิ้ม...พิมพ์ใจ
วันอังคารที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2556
รอรัก
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น