วันพฤหัสบดีที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2561

ผ่านมาแล้วครึ่งปี 2018

ผ่านมาแล้ว .. ครึ่งปี
ไวเหมือนกัน .. น๊ะเนี้ย
บางคน ... ก็มีการเปลี่ยนแปลง
บางคน ... ก็ยังใช้ชีวิต .. เหมือนเดิม

แต่... ก็ต้อง ' ขอบคุณตัวเอง ' อีกครั้งน๊ะ ...
เก่งมาก .. ที่ผ่าน ' เรื่องราว ' มาได้ ... จนถึงตอนนี้

สิ่งที่ ... สำคัญที่สุด ก็คงจะเริ่ม ... จากตัวเราก่อน
หา ' ความสุข ' .. หาสิ่งที่ชอบ .. ออกไปเที่ยวเจอสิ่งใหม่ๆ
สร้าง ' รอยยิ้มให้ตัวเอง ' .. 😊 เป็น ' รอยยิ้ม ' ให้คนรอบข้าง ...
มองบวก..กับชีวิตให้มากๆ ... แล้วเรา " ก็จะมีความสุข ...

สิ่งไหนที่หายไป ... หรือแม้แต่ .. บางคนที่หายไป
มันก็... เป็นธรรมดาแหละ .. ที่ยัง ' คิดถึง ' ยังมี... ความห่วงใย
แต่... เราก็ยังเชื่อว่า .. เค้า " ก็คง มีความสุขดี .. ไม่ต่างกัน

รอยต่อ .. ของ ' ชีวิต ' ที่ไม่คาดคิดว่า... จะเกิด
บางเรื่อง ... มันก็สอนเรา
บางเรื่อง ... มันก็ทำให้เรา" อ่อนแอ
แต่... ทุกเรื่องจะสอน ... ให้เราเข้มแข็ง และก้าวผ่านไปได้

สุข-ทุกข์ .. ของคนเรา มันอยู่ที่... เราจะมอง
ไม่โกธร .. ไม่เกลียด .. ไม่เอามา ' ทุกข์ในใจ ' ก็พอ
คนไหนไม่รัก ... คนไหนไม่ดี ... ก็ถอยห่างออกมา
เวลา .. จะ ' คัดกรองสิ่งที่ไม่ดี ' ให้... ออกไปเอง

สิ่งไหนดี .. คนไหนดีกับเรา ... ก็จง ' รักษา ' เค้าไว้
อย่า... เอาแต่มองตัวเอง .. แล้ว ' ทำลายความรู้สึก ' คนอื่น
คำขอโทษ " ก็เหมือนกัน ... อย่าขอโทษ " ถ้ายังทำแบบเดิม
รู้จักขอบคุณ ... รู้จักให้สิ่งดีดี ... กับคนที่เค้า .. ดีกับเราด้วย

' ชีวิต ' มันก็ ... งี้แหละ
ผิดพลาด ... ก็แค่เริ่มต้นใหม่
มีความหวัง .. มีความฝัน .. และพาตัวเองไปให้ถึง
แต่ก็ยัง ... ไปคาดหวังมาก เพราะถ้า... ผิดหวัง" เราจะเจ็บ

ขอให้ ... เป็นอีกเดือนที่ ' ดี '
ขอให้ ... เป็นอีกเดือนที่มีแต่ ' รอยยิ้ม '
ขอให้ ... เป็นอีกเดือนที่เจอแต่ ' ความสุข '

อยู่เป็น ... เรื่องราวที่ดี
อยู่เป็น ... ความรักให้กัน
อยู่กับเรา ... ก่อนน๊ะ 😉💕

🍒🌸🍁🍀🌸🌸🍒🍁🍁🍒🌸🌸🍀🍁🌸🍒

#JulyWish Cr : เพจ #เมื่อวาน

อักษร " คอย ออกเสียง

วันพุธที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2561

ช้ำคือเรา - นิตยา บุญสูงเนิน [Cover By สมอารมณ์]



ไม่มีคำลาจากเธอสักคำ

ฉันยืนเหม่อมองจนเธอลับห่างไกล

ปล่อยให้ฉันเคว้งคว้าง

เหมือนคนเจียนบ้า

ไม่มีเธอดูแล แล้วฉันจะอยู่อย่างไร



ก็ตั้งแต่นี้เราคงต้องทำใจ

เพราะถึงอย่างไรเธอคงไม่กลับมา

สิ่งที่เหลือทิ้งไว้ก็คือน้ำตา

ที่เธอ ฝากกับฉันไว้ก็เกินพอ



ก็คงได้รู้แล้วว่า เธอไม่จริงใจ

เราไม่มีความหมาย ดูเธอไม่มีน้ำใจ

ไปจากฉันง่ายดายโดยไม่มีร่ำลา



ก็คงได้รู้แล้วว่าเธอไม่เคยลืม

เธอยังมีเยื่อใย

กับคนที่เธอเคยชิดใกล้

และเขาเคยทำร้ายเธอ

คนที่ทนเจ็บช้ำคือ เรา



ก็ตั้งแต่นี้เราคงต้องทำใจ

เพราะถึงอย่างไรเธอคงไม่กลับมา

สิ่งที่เหลือทิ้งไว้ก็คือน้ำตา

ที่เธอ ฝากกับฉันไว้ก็เกินพอ



ก็คงได้รู้แล้วว่า เธอไม่จริงใจ

เราไม่มีความหมาย ดูเธอไม่มีน้ำใจ

ไปจากฉันง่ายดายโดยไม่มีร่ำลา