บ้านฉันไกลไปไม่ไหวหรอกวังหลวง
สังขารล่วงเกินชรามานานโข
ไม่เคยห่างจากท้องทุ่งมุ่งเมืองโต
ไม่มีโบว์ติดเสื้อเพื่ออาลัย
ชุดสีหมดคนเขาหยันฉันกลัวนัก
ใครเขาจักคิดรำคาญพาลสงสัย
จะว่าฉันไม่เคารพพระทรงชัย
ฉันกลัวใจหม่นตามเสื้อเหลือเกินเกลา
คงไม่ได้ไปจุดเทียนน้ำตาท่วม
ไม่ได้ร่วมแปรอักษรกับใครเขา
ทำได้เพียงกราบตรงนี้ที่นาเรา
กราบด้วยเกล้าของคนยากจากหัวใจ
กราบด้วยเกล้าของคนยากจากหัวใจ
#เครดิต โดย พิบูลย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น