พันธนาการ....ที่ยังหายใจ
ความคิดถึงห้ามกันไม่ได้
แต่ เราต้องไม่พันธนาการกันไว้ จน ขาดอิสระ
.............
ถ้าได้เข้าเนท มีไม่กี่ที่ที่จะแวะเวียนไป บางทีไปอ่าน หรือแค่ไปดู
ใช้คำว่าไปดู เพราะเพียงแค่ให้ได้ผ่านตา ให้ได้เห็นว่า .. ยังอยู่ ยังหายใจ
คนอย่างฉัน ไม่เคยโกรธใครได้นาน
ถึงจะโกรธนาน แต่ก็ไม่เคยพยาบาทใคร
ไม่ว่าเธอเคยทำร้ายไว้เท่าไร ฉันมองเห็นความรักของเธอที่มีให้มากกว่า
ตัวแปรเดียวที่มีในใจ คือ ความน้อยใจที่เธอจากลากันไปเงียบ ๆ
แม้ไม่มีคำพูด แต่ฉันรู้ได้ด้วยความเข้าใจ เส้นทางใหม่ที่เธอเลือกจะเดินออกไป
เสียใจที่เธอทำเหมือนไม่รู้จักกัน
ไม่รู้เลยหรือว่า คนอย่างฉัน
ให้เจ็บเจียนตาย ก็จะไม่อ้อนวอนลงคุกเข่า ร้องขอเพื่อให้อยู่
คนเมื่อไม่รักกันแล้ว อย่าไปฉุดรั้งดึงมือ มีแต่เหนื่อยแรง
เจ็บคนเดียว ร้าวคนเดียว เอาให้สาแก่ใจไปเลย เอาเถอะ ยังไงก็ไม่ตายหรอก
จะหกวัน จะหกเดือน หรือจะหกปี เดี๋ยวมันก็ชินไปเอง
ผ่านไป ผ่านมา ฉันเจอเธออีกครั้ง
เจอแบบที่เห็นกับตาว่าสบายดี ก็ดีแล้ว อยากเห็นเธอสบายตัว สบายใจอย่างนี้
คงเพราะความรักกระมัง ที่อบอวลอยู่รอบตัวเธออยู่
แม้เธอไม่ได้บอก และฉันเองก็ไม่อยากคาดเดา
แค่ยังกังขาในใจ
เมื่อไรที่เธอว่า ไม่เป็นไร ฉันเห็นความอ่อนไหวในดวงตานั่นเสมอ
ฉันไม่แน่ใจ ใช่คนรักของเธอจริง ๆ หรือเปล่า
ไม่อยากคาดเดา
ไม่อยากเดาเอาเอง
เอาเถอะ
อย่างไรก็อย่างนั้น ฉัน ยังคงมองเธอด้วยความคิดถึงในแบบนี้
และซ่อนแอบความรู้สึกไว้ ไม่อยากให้เธอขาดอิสระ
ที่ทางไหนที่เธออยู่ ก็อยู่ไปตามที่เคยเถอะ อย่าได้หลบลี้หนีกัน
ถ้ามันไม่ได้ทำให้เธอรำคาญใจ
แต่ถ้าทนไม่ไหวก็บอกออกมา จะได้รู้ว่า ฉันควรจะตัดใจให้หมดสิ้นเสียที
แบบหักบัวไม่ให้เหลือใย เอากรรไกรตัดฉับซะก็แล้วกัน
.............
แต่ เราต้องไม่พันธนาการกันไว้ จน ขาดอิสระ
.............
ถ้าได้เข้าเนท มีไม่กี่ที่ที่จะแวะเวียนไป บางทีไปอ่าน หรือแค่ไปดู
ใช้คำว่าไปดู เพราะเพียงแค่ให้ได้ผ่านตา ให้ได้เห็นว่า .. ยังอยู่ ยังหายใจ
คนอย่างฉัน ไม่เคยโกรธใครได้นาน
ถึงจะโกรธนาน แต่ก็ไม่เคยพยาบาทใคร
ไม่ว่าเธอเคยทำร้ายไว้เท่าไร ฉันมองเห็นความรักของเธอที่มีให้มากกว่า
ตัวแปรเดียวที่มีในใจ คือ ความน้อยใจที่เธอจากลากันไปเงียบ ๆ
แม้ไม่มีคำพูด แต่ฉันรู้ได้ด้วยความเข้าใจ เส้นทางใหม่ที่เธอเลือกจะเดินออกไป
เสียใจที่เธอทำเหมือนไม่รู้จักกัน
ไม่รู้เลยหรือว่า คนอย่างฉัน
ให้เจ็บเจียนตาย ก็จะไม่อ้อนวอนลงคุกเข่า ร้องขอเพื่อให้อยู่
คนเมื่อไม่รักกันแล้ว อย่าไปฉุดรั้งดึงมือ มีแต่เหนื่อยแรง
เจ็บคนเดียว ร้าวคนเดียว เอาให้สาแก่ใจไปเลย เอาเถอะ ยังไงก็ไม่ตายหรอก
จะหกวัน จะหกเดือน หรือจะหกปี เดี๋ยวมันก็ชินไปเอง
ผ่านไป ผ่านมา ฉันเจอเธออีกครั้ง
เจอแบบที่เห็นกับตาว่าสบายดี ก็ดีแล้ว อยากเห็นเธอสบายตัว สบายใจอย่างนี้
คงเพราะความรักกระมัง ที่อบอวลอยู่รอบตัวเธออยู่
แม้เธอไม่ได้บอก และฉันเองก็ไม่อยากคาดเดา
แค่ยังกังขาในใจ
เมื่อไรที่เธอว่า ไม่เป็นไร ฉันเห็นความอ่อนไหวในดวงตานั่นเสมอ
ฉันไม่แน่ใจ ใช่คนรักของเธอจริง ๆ หรือเปล่า
ไม่อยากคาดเดา
ไม่อยากเดาเอาเอง
เอาเถอะ
อย่างไรก็อย่างนั้น ฉัน ยังคงมองเธอด้วยความคิดถึงในแบบนี้
และซ่อนแอบความรู้สึกไว้ ไม่อยากให้เธอขาดอิสระ
ที่ทางไหนที่เธออยู่ ก็อยู่ไปตามที่เคยเถอะ อย่าได้หลบลี้หนีกัน
ถ้ามันไม่ได้ทำให้เธอรำคาญใจ
แต่ถ้าทนไม่ไหวก็บอกออกมา จะได้รู้ว่า ฉันควรจะตัดใจให้หมดสิ้นเสียที
แบบหักบัวไม่ให้เหลือใย เอากรรไกรตัดฉับซะก็แล้วกัน
.............
#พันธนาการที่ยังหายใจ by ศิวพร ไตรภพ
ตอบลบความคิดถึงห้ามกันไม่ได้
แต่ เราต้องไม่พันธนาการกันไว้ จน ขาดอิสระ
.............
ถ้าได้เข้าเนท มีไม่กี่ที่ที่จะแวะเวียนไป บางทีไปอ่าน หรือแค่ไปดู
ใช้คำว่าไปดู เพราะเพียงแค่ให้ได้ผ่านตา ให้ได้เห็นว่า .. ยังอยู่ ยังหายใจ
คนอย่างฉัน ไม่เคยโกรธใครได้นาน
ถึงจะโกรธนาน แต่ก็ไม่เคยพยาบาทใคร
ไม่ว่าเธอเคยทำร้ายไว้เท่าไร ฉันมองเห็นความรักของเธอที่มีให้มากกว่า
ตัวแปรเดียวที่มีในใจ คือ ความน้อยใจที่เธอจากลากันไปเงียบ ๆ
แม้ไม่มีคำพูด แต่ฉันรู้ได้ด้วยความเข้าใจ เส้นทางใหม่ที่เธอเลือกจะเดินออกไป
เสียใจที่เธอทำเหมือนไม่รู้จักกัน
ไม่รู้เลยหรือว่า คนอย่างฉัน
ให้เจ็บเจียนตาย ก็จะไม่อ้อนวอนลงคุกเข่า ร้องขอเพื่อให้อยู่
คนเมื่อไม่รักกันแล้ว อย่าไปฉุดรั้งดึงมือ มีแต่เหนื่อยแรง
เจ็บคนเดียว ร้าวคนเดียว เอาให้สาแก่ใจไปเลย เอาเถอะ ยังไงก็ไม่ตายหรอก
จะหกวัน จะหกเดือน หรือจะหกปี เดี๋ยวมันก็ชินไปเอง
ผ่านไป ผ่านมา ฉันเจอเธออีกครั้ง
เจอแบบที่เห็นกับตาว่าสบายดี ก็ดีแล้ว อยากเห็นเธอสบายตัว สบายใจอย่างนี้
คงเพราะความรักกระมัง ที่อบอวลอยู่รอบตัวเธออยู่
แม้เธอไม่ได้บอก และฉันเองก็ไม่อยากคาดเดา
แค่ยังกังขาในใจ
เมื่อไรที่เธอว่า ไม่เป็นไร ฉันเห็นความอ่อนไหวในดวงตานั่นเสมอ
ฉันไม่แน่ใจ ใช่คนรักของเธอจริง ๆ หรือเปล่า
ไม่อยากคาดเดา
ไม่อยากเดาเอาเอง
เอาเถอะ
อย่างไรก็อย่างนั้น ฉัน ยังคงมองเธอด้วยความคิดถึงในแบบนี้
และซ่อนแอบความรู้สึกไว้ ไม่อยากให้เธอขาดอิสระ
ที่ทางไหนที่เธออยู่ ก็อยู่ไปตามที่เคยเถอะ อย่าได้หลบลี้หนีกัน
ถ้ามันไม่ได้ทำให้เธอรำคาญใจ
แต่ถ้าทนไม่ไหวก็บอกออกมา จะได้รู้ว่า ฉันควรจะตัดใจให้หมดสิ้นเสียที
แบบหักบัวไม่ให้เหลือใย เอากรรไกรตัดฉับซะก็แล้วกัน