วันจันทร์ที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2560

ืัคนรัก

เคยไหม ที่จู่ ๆ ก็อยากร้องไห้ออกมา
ปล่อยให้น้ำตารินสายอย่างเงียบ ๆ แม้ในท่ามกลางผู้คน

ตอนนี้ ฉันเอง ก็ กำลังเศร้าในแบบอย่าง อย่างนั้นเหมือนกัน
..........

แม้ไม่ได้เศร้าจนร้องไห้ฟูมฟายออกมา เหมือนเมื่อครั้งก่อน
ครั้งที่คุณ เดินหายออกไปจากชีวิตอย่างเงียบเชียบ
โดยไม่ได้ทิ้งไว้ แม้คำ ร่ำลา หรือมีทีท่าว่าจะจากไป
ปล่อยให้ ฉัน จมจ่อมอยู่กับตัวเอง กอดตัวเองไว้-เพียงลำพัง
ไม่รู้เลยว่า การหายไปในครั้งนั้น เพราะอะไรทำให้ คุณ ต้อง ไป


ถึง แม้ ไม่มีคำตอบ ที่ คุณ จะตอบ
หรือ ไม่มีแม้ คำตอบ ที่ ฉันต้องตอบ
ผลลัพธ์ ก็ มีค่าเท่ากัน
..........

แล้วก็อย่างนิสัยแบบ ฉัน ที่ไม่พยายามจะสนใจมัน
แม้คำตอบที่ติดอยู่ในใจอย่างลึก มันก็ยัง . .. . อยากรู้อยู่ดี
แต่จะมีประโยชน์อะไรที่เราจะต้องมานั่งรื้อฟื้นเรื่องราวเก่า ๆ
ความรู้สึกร้าว ๆ ร้าย ๆ เหล่านั้น ให้มันเจ็บช้ำ ซ้ำ ตรงที่เดิม

ฉันปล่อย

ฉันปล่อยให้ทุกอย่างมันเลือนหายไป ให้มันจบตามฤดูกาล
คล้ายปฏิทินของเดือนนั้น ที่ถูกฉีกขาด .. มันก็ไม่มีอีกแล้ว
..........

ความคิดถึงของฉัน ความรักของฉัน
ทุกอย่างก็ยังเป็นของฉัน ..

แม้มันจะจบลง และแม้คุณจะไม่ต้องการ
หรือแม้แต่คุณ จะ ไม่อยาก เหลียวแลมัน
ทุกอย่างก็ยัง เป็น ของฉัน ..

ที่ทางเดิม ๆ ความคิดเดิม ๆ รอยเท้าเดิม ๆ
ไม่มีใครทำให้มันสูญหายไป แม้แต่คุณ



ฉันเขียนความคิด เอาไว้ตรงนี้ วางไว้ตรงนี้
ในที่ทางของมัน ที่จะอยู่อย่างนี้ ตลอดไปอย่างยาวนาน
ฉันไม่ลบทิ้ง ฉันไม่ขีดทิ้ง และฉันก็จะไม่หนีหายไป
อย่างที่คุณชอบจะทำ


ศิลปะในการใช้ชีวิตที่คุณว่า ..
การเดินหายไปจากชีวิตใครสักคนโดยไม่ให้เขารู้
ฉันว่า ..


แม้ในวันนี้ ฉัน จะไม่ได้ร้องไห้ หรือปล่อยให้น้ำตารินสายอย่างเคย
แต่ในความรู้สึกแล้ว การร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา สะอื้นลึก เจ็บอกยิ่งกว่า

หากวันนี้ คุณเอ่ยปากว่าจะลา .. ฉันก็จะพยามยามทำความเข้าใจ


แม้ ครั้งนี้ ฉันไม่ได้ถูก หนามกุหลาบบาดมือ
แต่ฉัน ก็ กำลังรู้สึกว่า ยางของลั่นทมกำลัง กัดกินใจ ..


ความคิดของคุณ ก็คงเป็นของคุณ
ความคิดของฉันมันก็ เป็นของฉัน
ไม่มีใครห้ามได้ ถ้าคุณจะคิดเอาเองอย่างนั้น
และไม่มีใครห้ามได้ ถ้าฉันจะคิดเหมาเหมือนกัน

คนเรา - คิด ในทางร้าย ง่ายกว่าทางดี


มีประโยชน์อะไรอีกเล่า ถ้าเรามัวแต่มานั่งทิ่มแทง กรีดแขนกัน
บาดแผลที่ได้รับจากคนอื่น ยังเจ็บช้ำ ไม่พออีกใช่ไหม
คุณเข้ามาตรงนี้ได้อย่างไร ฉันไม่รู้ และจะอยู่ตรงนี้อีกไหม ก็ไม่แน่ใจ
แต่อย่างที่อยากให้รู้ และอยากให้เข้าใจ ฉันไม่เคยทำร้ายคุณ

ก่อนคุณจะ คิด ไปไหน-ไหน ได้โปรด ถามฉันสักคำ ก่อน
ได้ไหม ได้โปรดเถอะ ..


ถ้าที่ผ่านมา
ไม่อาจทำให้คุณมั่นใจได้ .. ไม่อาจจะทำให้คุณเชื่อใจได้
บอกคำว่ารักให้ตาย มันก็แค่ คำพูดลอยลม


แม้คุณจะเดินเข้ามาอีกครั้ง หรือจะอยากจากไปอีกสักกี่ครั้ง
พื้นที่ในชีวิตฉัน ส่วนหนึ่งมันก็ คือ คุณ
จะรับไว้ หรือฉีกทิ้ง จะมองมา หรือไม่เลย

รู้ไม่ใช่หรือว่าอย่างไร ฉันก็ตามแต่ใจคุณ เสมอไป


ฉันไม่ได้ถูก หนามกุหลาบบาดมือ
แต่ก็ กำลังรู้สึกว่า ยางของลั่นทมกัดกินใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น