วันศุกร์ที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2561

เด็กหญิงความรัก” กับ “นายรองเท้า”

เด็กหญิงความรัก” กับ “นายรองเท้า”

  ท่ามกลางเมืองที่แสนจะกว้างใหญ่ เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อ
  “เด็กหญิงความรัก”
  ทุกวันๆเด็กหญิงความรักจะเดินทางไปในที่ต่างๆตามลำพัง ด้วยสองเท้าที่เปลือยเปล่า
  โดยไม่สนใจว่าพื้นที่เธอเหยียบย่ำจะสกปรก หรือสะอาด จะร้อนระอุ หรือชื้นแฉะ
  หรืออาจจะเต็มไปด้วยกิ่งไม้ หรือเศษแก้วต่างๆที่อาจจะทิ่มแทงเท้าอันบอบบางของเธอ

  เด็กหญิงความรักยังคงมีความสุขกับการเดินทางด้วยเท้าเปล่า
  เธอยังคงเดิน เดิน และเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆอย่างเดียวดาย……….

  แต่แล้ววันหนึ่งระหว่างการเดินทางตามปกติของเด็กหญิงความรัก
  เธอเริ่มรู้สึกเจ็บปวดบริเวณเท้าทั้งสองข้างจนไม่อยากเดินทางต่อไป
  ความรู้สึกเหงาและว้าเหว่ก็เข้ามาหาหาเธอในทันที

  ทันใดนั้นเองเด็กหญิงความรักได้พบกับ “นายรองเท้า”
  ซึ่งเป็นเพียงรองเท้าเก่าๆคู่หนึ่งที่ไม่ได้สะดุดตาอะไร

  นายรองเท้าทักทายเด็กหญิงความรักอย่างเป็นมิตร
  “เท้าเธอคงจะเจ็บมาก ถ้าเธอไม่รังเกียจ ให้ฉันเดินทางไปพร้อมๆกับเธอได้มั้ย
  ฉันสัญญาว่าจะปกป้องเธอเอง”

  เด็กหญิงความรักได้ยินเพียงแค่นั้น ความรู้สึกอ้างว้าง เดียวดายที่เคยมีก็มลายหายไปในทันที
  เธอจึงตัดสินใจที่จะเดินทางต่อไปในทุกๆที่พร้อมๆกับ “นายรองเท้า”

  แต่ต่อมาไม่นานเด็กหญิงความรักก็ได้พบกับรองเท้าคู่ใหม่โดยบังเอิญ
  รองเท้าคู่นี้แตกต่างจากนายรองเท้ามากมายนัก
  เพราะเขาทั้งใหม่ ทั้งสะอาด และสะดุดตาทุกคนที่พบเห็นด้วยสีสันและดีไซน์ที่นำสมัย
  อีกทั้งยังเป็นรองเท้าแบรนด์เนมที่มีราคาแพงอีกด้วย

  เด็กหญิงความรักจึงตัดสินใจที่จะทิ้ง “นายรองเท้า”
  แม้ว่าเขาจะสวมใส่สบาย และพร้อมที่จะก้าวเดินไปกับเธอในทุกๆที่ก็ตาม

  เด็กหญิงความรักได้ตัดสินใจสวมใส่รองเท้าคู่ใหม่ (ที่สุดแสนจะ perfect)
  ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่พอดีกับเท้าของเธอ
  เพียงเพื่อต้องการให้ตนเองดูดีขึ้นในสายตาของผู้อื่น
  เด็กหญิงความรักถึงกับยอมให้รองท้ากัด จนเท้าของเธอเจ็บปวดทรมานมาก
  แต่เธอก็ยังอดทน และพยายามที่จะเดินไปข้างหน้าต่อไป ทั้งที่ในใจเธอนั้นไม่มีความสุขเลย

  เพียงไม่กี่วัน เด็กหญิงความรักก็รู้ดีว่า...
  เธอกับรองเท้าคู่ใหม่นั้นเข้ากันไม่ได้เลย
  เพราะหลายครั้งที่เขาทำให้เธอเสียใจ
  เขาไม่พร้อมที่จะเดินทางไปกับเธอในทุกๆที่
  เขากลัวการลำบาก เขากลัวถูกแปดเปื้อนจากดิน จากโคลนที่สกปรก

  เด็กหญิงความรักกลับมานั่งทบทวนดูเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา
  เธอจึงพบว่าระหว่างเธอกับรองเท้าคู่ใหม่นั้นยังขาด “ความเข้าใจ”
  ทำให้ตลอดระยะเวลาการเดินทางทั้งคู่ต้องพบกับปัญหาและอุปสรรคอยู่เสมอ

  ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาใครๆต่างพากันอิจฉาเด็กหญิงความรักที่เธอได้ครอบครองรองเท้าคู่ใหม่ผู้เพียบพร้อม
  แต่เธอก็เลือกที่จะถอดรองเท้าคู่นั้นออก และกลับมาเดินเท้าเปล่าดังเดิม
  มันอาจจะเจ็บเท้าบ้างในบางครั้ง แต่เธอก็สบายใจ
  เพราะเธอสามารถเดินทางไปได้ในทุกๆที่ที่เธอต้องการ

  เด็กหญิงความรักเดินทางตามลำพังมาเป็นเวลานานพอสมควร
  เธอเริ่มรู้สึกกลัว รู้สึกเหงา และโดดเดี่ยว
  เธออยากจะมีเพื่อนสักคนที่เข้าใจเธอ และพร้อมที่จะเดินทางไปกับเธอในทุกๆที่

  ทันใดนั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยตะโกนถามเธอว่า......
  “อยากจะมีเพื่อนร่วมทางสักคนมั้ยครับ”
  ใช่แล้ว! มันเป็นเสียงของเขา............. “นายรองเท้า”

  เด็กหญิงความรักดีใจมากจนไม่สามารถกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้
  เพราะเธอคิดว่าเธอคงไม่มีโอกาสเจอเขาอีกเลย หลังจากที่เธอตัดสินใจทิ้งเขาไป
  นายรองเท้ายังคงพูดประโยคเดิมๆกับเธออีกครั้งว่า …..
  “ถ้าเธอไม่รังเกียจ ให้ฉันเดินทางไปพร้อมๆกับเธอได้มั้ย
  ฉันสัญญาว่าจะปกป้องเธอเอง”

  เด็กหญิงความรักยิ้มและตอบกลับไปว่า “ขอบคุณนะ...ฉันสัญญาว่าเราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป”
  “เธอไม่จำเป็นต้องสัญญาหรอก เพราะถ้าเมื่อใดที่เธอรู้สึกเบื่อ และอยากเป็นอิสระจากฉัน
  ฉันก็พร้อมที่จะให้เธอไป” นายรองเท้าตอบกลับมาอย่างอ่อนโยน
  เด็กหญิงความรักรู้ในทันทีว่านี่แหละ คือ “ความเข้าใจ” ที่เธอรอคอยมานานแสนนาน
  แต่วันนี้เธอเจอแล้ว และเธอจะเก็บดูแลรักษามันไว้อย่างดี


  ถึงแม้ว่านายรองเท้าจะเป็นเพียงแค่รองเท้าธรรมดาๆคู่หนึ่ง ไม่ได้น่าชื่นชมในสายตาของคนอื่นๆ
  แต่สำหรับเด็กหญิงความรักแล้ว เขาสำคัญต่อเธอมาก
  เขาเข้าใจและห่วงใยเธอ ส่วนเธอก็รู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่กับเขา...แค่นี้มันก็มากเพียงพอแล้วสำหรับ
  เธอ
  ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เด็กหญิงความรักและนายรองเท้าก็อยู่เคียงข้างกันตลอดไป
  ในบางครั้งเราอาจจะเห็นเด็กหญิงความรักไม่ได้ใส่รองเท้า...แต่อย่าเพิ่งตกใจ!!!
  ลองมองดูในมือเธอสิ! นายรองเท้าอาจจะอยู่ในมือของเธอก็ได้
  เขาอาจจะต้องการให้เท้าของเธอได้เป็นอิสระจากการผูกมัดบ้าง
  หรือเธออาจจะซักนายรองเท้า แล้วแห้งไม่ทันก็ได้.....อย่าคิดมาก!!!

  ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

  นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.....
  1. คนที่ดีอาจไม่ใช่ และคนที่ใช่อาจไม่ดี
  2. คนที่ใช่สำหรับคนอื่นอาจจะไม่ใช่สำหรับเรา ส่วนคนที่ใช่สำหรับเราอาจจะไม่ใช่สำหรับคนอื่น
  3. รักแท้มักจะมาถูกที่ ถูกเวลาเสมอ
  4. ความรักไม่ใช่การผูกมัด เพื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
  5. สิ่งที่ความรักต้องการมากที่สุด คือ ความเข้าใจ

  ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น