เซ็งเป็ด2

พอกลับถึงบ้าน แม่ถามไปไหนมา รู้ป่าวลูก...(แม่เรียกมันลูกอ่ะ คิดดู
ลูกผีลูกคนอ่ะดิ.)โทรหาได้สัก5-6 ครั้งได้มั้งทำไมไม่เอาโทรศัพท์ไป ผมนึกในใจ
เอาอีกแล้วสาดดด อยากจะบอกแม่ว่าก็เพิ่งมาจากหอมันนั่นแหละ จะโทรทำเอี๊ยอะไร
มือถือก็เอาไปจะโทรเข้าบ้านทำสามง่ามหาพระแสงอะไร
มารู้ทีหลังมันอยากรู้ว่าผมแว๊บไปไหนรึป่าว จะบ้าตายกับมัน ผมคิดตอนนั้นคาดว่า
ถ้าแผนนั้นไม่ได้ผล เห็นทีคงจะต้องจ้างการ์ดของนายกมาจัดการแมร่งนี้แล้วมั้ง
ประมาณว่าพามันไปประท้วงม๊อบนายก พอใกล้นายกมาถึงก็ถีบมันออกไป
ให้การ์ดนายกเหยียบ อิๆล้ำเลิศอีกแล้ว.......
สรุปว่าผมจะบ้าแทนมันเองซะแล้ว
........วันจันทร์...น้ำเต้าหู้กลับมาอยู่บนโต๊ะเหมือนเดิม แสดงว่า
มันกลับมาเป็นโรควัวบ้าอีกแล้ว ที่พิเศษไปกว่านั้นมีปาท่องโก๋มาด้วย
ชักเริ่มเอ่ะใจ

10โมงผ่านไปยังไม่เห็นหน้ามัน ชักยังไงๆ เลยถามพี่เต้ยบอกเห็นไอ....รึป่าว
พี่เต้ยก็นะ รู้เห็นเป็นใจส่งเสริมเด็กในทางผิด จะให้น้องโดนกินถั่วดำให้ได้
ล้อผมอีก หาว่าเป็นห่วงก็ทำไมไม่ยอมๆมันซะหล่ะ (พูดเหมือนบางคนในห้องนี้เลยอ่ะ)
มันกลับยุดยาบอกว่ามีธุระที่บ้านวันพุธเย็นๆกลับ..
...เออ งั้น2 วันนี้จะเป็นวันที่ผมทำงานอย่างมีความสุขที่สุดแน่ๆ คืดในใจ
......วันจันทร์ ผ่านไปโดยไร้เสียงโทรศัพท์ "หมาจะเกิด :-) หมาจะเกิด:-)"
ชอบจริงๆเลยเพลงนี้เหมาะกับมันที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด
......วันอังคารผ่านไปก็ยังคงเงียบเหงา ผมรู้สึกแปลกอ่ะ (อายว่ะ
ถ้าจะบอกว่าก็เป็นห่วงมันนิดหน่อย แต่ไม่มากถึงขั้นไม่ต้องทำอะไร)
เพราะมันไม่เคยหายไปนานเกิน 2 ชม ไม่มีใครกวนประสาทและทีนก็เลยเหงาๆ
ก็เลยตัดสินใจโทรเข้ามือถือมัน แต่ว่า มันปิดเครื่อง
ทีนี้ก้เลยชักเป็นห่วงแต่ไม่มากนะครับ อย่าเข้าใจผิด กลับบ้านไป
ก็รอให้แม่บอกว่า ลูก...โทรมาหาแน่ะ แต่แม่ก็ไม่ว่าอะไร มันชักจะยังไงกันหว่า
หรือว่า โดนใครอุ้มไปนั่งยางซะแล้ว ถ้าเป็นอย่างนั้นเสียใจแย่
เสียใจที่ทำไมไม่เอาไปฝัง จะได้เป็นปุ๋ยให้ต้นไม้ได้ประโยชน์ ว่าไปนั่น
........พอไม่มีมันมากวนส้นทีนมันก็เหมือนขาดๆอะไรไปเหมือนกันนะครับ
คือคนมันเจอทุกวัน หมาหยอกไก่เช้าเย็น อยู่ดีๆหายไปก็เคว้งๆ แต่ไม่ได้ชอบมันนะ
จริงๆ ให้ตายเหอะ........จะมีใครเชื่อผมมั่งเนี๊ยะ





กรูไม่ใช่เกย์....จริงๆนะ..ฮือๆเลิกจีบกรูซะทีเหอะ II


กลายเป็นกระทู้ที่น่ากลัวไป ณ บัดดล
ตกใจแทบสิ้นสติที่เห็นกระทู้ตัวเองได้รับความสนใจมากขนาดนี้
....คือว่าไม่คิดว่าเรื่องอุจาดแบบนี้จะกลายเป็นที่ถูกใจของชาวปันติ๊บไปได้ อิๆ
.....เอางี้แล้วกันถ้าอยากรู้กันมากนักก็จะเล่าความเป็นมาเป็นไปเรื่องผมกับมัน(และวันอัศจรรย์ไรของเรา)....
...มันเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานผมเข้ามาก่อนผม ครึ่งปีมั้งเป็นเด็ก
ม.เอกชนไงเลยจบก่อน ม.รัฐบาล จริงๆก็รุ่นเดียวกันนั่นแหละ เอ๊ะ
หรือผมอ่อนกว่ามันฟ่ะ ...ผมเข้ามาวันแรกก็เจอมันนี่แหละ on duty วันนั้น
ผมว่ามันก็เฉยๆนะ แมนๆ หน้าตาเหมือนแมงวัน ตาโตๆ โปน อิๆ
ก็ไม่ได้คิดอะไร(หน้าเหมือนคนนั้นอ่ะ นึกไม่ออก คนที่เป็น af 2 อ่ะ
ที่อยู่แกรมมี่ ที่ร้องเพลงเพราะๆ ตาโปนๆเหมือนกัน โทดทีนะนึกไม่ออก
นึกออกจะมาโพสบอก หรือถ้าใครทราบเบาะแสก็บอกด้วยนะครับ ว่านักร้องมันชื่ออะไร
จะได้หายข้องใจกัน) แต่รู้สึกว่าไอ่นี่มันเป็นใครมาจากไหน ทำไมถึงอวดเก่งเจงๆ
........มันชอบมาสอนงาน ถ่ายเอกสารมันยังสอนเลย ผมบอกไม่ต้องสอนผมหรอก
ตอนฝึกงานก้ถ่ายแต่เอกสารนี่แหละ จนจะเปิดร้านเองแล้ว......เรื่องน้ำเต้าหู้
มันเริ่มซื้อมาให้ตั้งแต่วันแรกที่ผมยืนดูดไวตามิลล์ พอมันเห็นปั๊บเท่านั้น
รีบแถ...เเทเเด็ดเเทแด็ดแท็ดแถ เข้ามาทันที บอกชอบกินน้ำเต้าหูเหรอ ผมบอก ป่าว
พอดีหิวเลยกินรองท้อง
............ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา น้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋จะมาอยู่บนโต๊ะ
ทุกวัน มันบอกว่าลูกสาวร้านปาท่องโก๋ชอบมัน ซื้อแต่เต้าหู้ทีไร
แถมปาท่องโก๋มาให้ทุกที....
.....จนวันนึงผมบอกว่ากินปาท่องดก๋แล้วนึกถึงแฟน (ผู้หญิงนะ)
วันรุ่งขึ้นมันซื้อมาแต่น้ำเต้าหู้อย่างเดียวเลย ผมถามว่า"
อ้าวแล้ววันนี้ปาท่องโก๋ไม่มาเหรอ หรือว่าลูกสาวเจ้าของร้านไม่ชอบเมิงแล้ว"
มันบอกถ้ากินปาท่องโก๋แล้วแสลงก็ไม่ต้องกิน กรูไม่เอาแล้ว
มันให้กรูก็เอาให้วินมอไซต์หน้าปากซอย...สันดานเลวเล็กน้อย
......ผมบอกว่าแสลงอะไรของเมิงก็ไม่แพ้(ตอนนั้นยังไม่เกท)ซะหน่อย
มันบอกให้ผมอ่ะกิรนแต่น้ำเต้าหู้เยอะๆ จะได้แข็งแรง
มันบอกว่ามันชอบคนอวบๆ.......ชักเอะใจ
เมิงจะขุนกรูไปทำไก่ตอนวันไหว้รึไง............
ตอนแรกๆเราพูดเพราะๆกันครับ ผม.. คุณ... ครับ แต่มันจะติดพูดคำว่าจ๊ะจ๋า
ซะส่วนใหญ่ ซึ่งก็ชวนอ๊วกดีไม่น้อย ตอนนั้นบอกไม่ต้องพูดจะจ๋า ก็ได้
กรูไมใช่นักร้องคาเฟ่
มันก็ไม่ยอม มาดีแตกเอาตอนที่ต้องCO งานกัน
เริ่มใช้อารมณ์ น้ำเสียงและกำลังปลุกปล้ำกันมากขึ้น จนมาหลังๆจาก คุณ เป็นเมิง
จากผมเป็น กรู
จากนั้นบรรดาสรรพสัตว์น้อยใหญ่ก็พาเหรดกันออกมาให้เราได้พูดกันไม่ขาดปากกันทีเดียว
"เอ้ย ไอ้...ไมเมิงไม่กินน้ำเต้าหู้ว่ะ สาดดกรูซื้อมาเสียของ"
" กรูแ**กไม่ลงแล้ว ซัดข้าวไปเมื่อเช้าแล้ว"
แล้วมันก็จะทำหน้าบร้าทันทีพอรู้ว่าผมกินข้าวไม่รอมัน
ผมไม่เข้าใจมันเหมือนกันแหละครับ บางทีเหมือนเด็กเหลือขอ
บางทีก็เหมือนเด็กขาดความอบอุ่น บางทีก็เป็นเด็กเอาแต่ใจ
สงสัยที่บ้านโอ๋จัดแน่นอน ผมคิดแบบนั้น
................................................................
วันนึงมันโทรศัพท์มา บอกมาออกมาหากรูหน่อย มีธุระด่วน ผมก็ถามมันว่าเรื่องอะไร
มันบอกเรื่องคอขาดบาดตาย แมร่งได้ยินก็ลนลานเลยสิครับ
กลัวมันจะโดนพวกโต๊ะบอลกระทืบตายคารีบอกซ์ ออกไปโทรศัพท์อะไรก็ลืม
มาถึงมันยืนรอหน้า เซเว่น ผมถามว่า"มีอะไร..เรื่องคอขาดบาดตาย"
มันบอกว่า" พรุ่งนี้มันไม่มีกางเกงใส่ไปทำงานเพราะว่ามันลืมไว้ที่บ้าน"
อิ๊บอ๋ายแมร่ง ในใจอยากเอา adidas คู่ 500ต่อเหลือ 320 จากข้าวสาร
ถอดออกมาบรรจง ค่อยๆยัดปากมันจริงๆ
"เมิงไปพานพุทธเป็นเพื่อนกรูหน่อยสิ"
นี่คือสิ่งที่มันวางแผนล่อผมออกมาเพื่อจะชวนไปเป็นเพื่อนมัน......

มันว่า…

หลังจากนั้นมันก็ทำเนียนมาตีซี้กับผมมากขึ้นครับ ถึงขั้นใช้อำนาจมืด
ล๊อบบี้ให้หัวหน้า signงานคู่กับมันตลอด จนหลังๆ ที่ทำงานเริ่มล้อมากขึ้น
พี่ๆเค้าจะเรียกผม น้องรัก และเรียกมันว่าน้องยม ซึ่งก็ไม่ชอบเลยครับ
แต่ดูท่ามันจะดีใจไม่น้อยที่มีกองเชียร์หนุนหลังมัน
ผมไม่เข้าใจทำไมต้องเชียร์ให้ผมกับเอากัน ผมบอกว่าเอ้ย
กรูไม่ชอบกินถั่วดำนะเว้ยแมร่ง ตื้อกรูอยู่ได้ ...มันบอกว่า"
กรูก็ไม่ชอบเหมือนกันแหละ กรูว่ากรูจะลองกินพร้อมเมิงนี่แหละ"
แล้วก็ทำสายตาซอกซอนเข้าลึกทุกซอกมุม ผมทนไม่ไหว เกรงว่าถ้าขืนนั่งอยู่
ของเหลวขลุกขลิกที่จุกอยู่ในลำคอจะพุ่งปรี๊ดใส่หน้ามัน.............
ผมจะรวบรวมสำนวนที่มันใช้แทะโลมผมเท่าที่นึกออกนะ
....สมมุติวันนั้นอารมณ์ดี ไม่ว่าจะด้วยชนะบอล หรือ
ตอนเย็นมีนัดจะไปแ**กเหล้าเคล้านารีกับเพื่อนมันก็ตามแต่ ทันทีที่มันเจอหน้าผม
...." รู้ป่าว เมื่อคืนนอนไม่หลับทั้งคืน"
...."ทำไม"
.....ไม่อยากหลับตา หลับตาทีไร เห็นแต่หน้าเมิง"
สิ้นคำพูดนั้นทุกอย่างรอบตัวเงียบกริบ ได้ยินแต่เสียงจั๊กจั่น
จี๊ดๆๆหน้าร้อนเหมือนการ์ตูนญี่ปุ่น
.................................................................
" เฮ้ย จะรีบเดินไปหาป๊ะเมิงเหรอ
กรูหนักนะ"มันบ่นเนื่องจากต้องหิ้วเอการคนเดียว
ผมหยุดและเดินกลับไปจะไปช่วยมันถือ
" ทำไร ไม่ต้อง กรูบอกแล้วไงว่ากรูจะดูแลเมิงเอง" T_T แป่วววววววววว
ผมก็เลยให้มันสะพายเป้ให้ผมอีกใบ ให้มันดูแลซะให้เอียนไปเลย
.......................................................................
" พรุ่งนี้หยุดไปไหนรึป่าว"
ผม"ไม่ไปอ่ะอยู่บ้าน"
"งั้นกรูไปบ้านเมิงได้ป่าว"
ผม" ไม่ด้ายยยยยยยยย !!! บ้านเมิงก็มีกลับบ้านเมิงดิ สาดดดด
บ้านกรูซื้อข้าวแ**กนะเว้ย ไม่ได้ทำนาเหมือนบ้านเมิง"
มันทำหน้าเจื่อนๆ สะใจผมอย่างแรง แต่มันยังไม่หมด
"งั้นก็ซื้อข้าวหน้าปากซอยบ้านกูไปก็ได้
เมิงไม่ต้องให้แม่เมิงหุงข้าวเผื่อกรูนะ"
"โคตรหน้าด้านเลยว่ะ เมิง"
"จะว่ายังไงพี่ก็ทน ขอให้พี่เป็นคนเจ้าของหัวใจน้องเอยยย ชะเอิงเอย ห่าเหว
อะไรมันไม่รู้ ท่อนนี้จำไม่ได้ ประมาณนั้นแหละ มันฮัมเป็นเพลงไง ผมนะ
ไม่รู้จะทำไงกับมันดีแมร่ง หน้าด้าน สุดท้าย มันก็มานอนเอกขเนก
ผลาญอากาศบ้านผมอีกจนได้
...................................................................
และถ้าในเคสที่มันเสียบอล หรือ โดนพี่เต้ย หัวหน้าเล่นงาน มันจะอารมณ์หมองทันที
" เฮ้ย กรูเรียกทำไม ไม่หัน ไอ่สาด เดี๋ยวพ่อฟาดด้วยปากให้สำนึก" 1หล่ะ
" แมร่งกวนส้นกรูนัก จับปล้ำซะดีมั๊ย" แล้วมันก็ปล้ำผม ผมก็นะ
จะสะดีดสะดิ้งก็แมร่งไม่ใช่ผู้หญิง จะทำตัวยังไงก็ทำไม่ถูก แมร่งจะร้องก็อาย
ได้แต่ร้อง"เฮ้ย แมร่งไปไกลๆกู ไอ่...บร้า แมร่ง โรคจิต เฮ้ย "
มันก็จะพร่ามอยู่แต่ว่า " มา กรูจะยัดเยียดความเป็นผัวให้เมิง ๆๆๆๆๆ
เสร็จกรูแน่" แล้วก็เอาคางที่มีขน[^_^]มาถูที่คอ เพื่อนๆ พี่ที่ทำงานเฮกันใหญ่
อย่างกะเชียร์ มวย เห็นผมเป็นอะไรกันว่ะ...........พอมันได้แกล้งผม มันก็หายบ้า
อารมณ์บรรเจิดเหมือนเดิม กลายเป็นผมแทนที่ต้องอารมณ์ค้าง เจ้ยยยยม่ายช่ายยย
อารมณ์เสียเพราะมัน วันนั้นทั้งวันก็เป็นอันรู้กันว่า
"ไม่เมิงกับกรูต้องตายไปข้างนึง"
กัดกันทั้งวันจนคนที่ออฟฟิสรำคาญอีก............เฮ้อออ........ผมหล่ะเหนื่อย

เอาหล่ะ........เข้าเรื่องที่ค้างไว้ตอนที่แล้วเมื่อวาน ก็แล้วกันนะ
เรื่องที่มันยืมเงินผมไปแล้วมันบอกจะมาคืนวันพุธ...........
สุดท้ายมันก็หายไป 2วัน ผมโทรไปก็ปิดเครื่อง จนผมนึกว่ามันโดนแก๊งค์โต๊ะบอล
อุ้มไปเตะเป็นลูกบอลซะแล้ว
......เช้าวันพุธผมลองโทรไปหามันดู โทรติดครับ
เสียงรอสายมันนะ"ก็มันไม่เคยรักใคร ไม่เคยตกหลุมรักใคร" เพลงใครก็ไม่รุ
แต่ฟังยังไม่จบก็รีบกดวางอ่ะ เพราะกลัวมันรับ(อ้าวยังไง).........ไม่เกิน นาที
โทรมาทันใจอย่างกับสั่งได้
"เป็นเอี้ยไร โทรมาแล้ววาง"
ผม"ป่าว กรูแค่อยากรู้วางเมิงตายรึยัง กรูจะได้ทำบุญไปให้
"ปากดีนะเมิง........ยังไม่ตายหรอกเว้ย แค่ปางตาย"
"อะไรของเมิงปางตาย"
"เมิงไม่ต้องสนใจหรอก กรูเอาเงินที่ยืมมาคืน เย็นนี้มาเอาที่ห้องกรูนะ"
ผมนึกเสียดายในใจ แผนการที่จะใช้การยักยอกเงินของมันล้มเหลว
แผนจ้างมือปืนเริ่มแว๊บเข้ามาในสองอีกครั้ง.........
"เจ้ยย เมิงเอามาให้กรูดิเอี๊ย ยืมเงินกรูไปแล้ว
ยังให้กรูตามไปเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวอีก"
"ถ้ากรูไปไหว กรูเอาไปให้เมิงแล้ว ไอ่สาดเห็นใจกรูหน่อย
กรูก็คิดถึงเมิงไม่น้อยกว่าเมิงคิดถึงกรูหรอก" T_T
.........ท่านผู้อ่านครับ
จากที่ท่านได้อ่านมาข้างต้นไม่มีคำไหนที่ผมบอกว่าผมคิดถึงมันเลย มันเลวววววววว
........แต่ใจนึกก็นึกสงสัยทำไมมันบอกว่ามันมาไม่ไหว มันต้องเป็นอะไรแน่ๆ
หรือว่า ชะตามันใกล้ขาดแล้ว คิดเช่นนั้น หัวใจดวงน้อยก็พองโต อิๆ


ตกตอนเย็นเมื่อตระหนักแล้วว่า ต้องไปหามันที่บ้านแน่ๆ
เมื่อเป็นเช่นนั้นก็เหมือน เอาอ้อยเข้าปากช้าง เอาปลาทูไปให้แมว
เอาเนื้อเข้าปากเสือ เอาถั่วดำไปประเคนให้มันซดถึงห้อง
ผมก็เลยจัดแจงแต่งตัวเองให้ดึงดูดอารมณ์ทางเพศให้น้อยที่สุดเพื่อลดความเสี่ยงในการเกิดคดีข่มขืนด้วยการ
........ใส่กางเกงบอลขาสั้น ใส่บอกเซอร์ ให้เห็นเรียวขาและขนหน้าแข้งพองาม
จากนั้นท่อนบนใส่เสื้อกล้ามรัดๆพอเห็นกล้ามหน้าอกและขนจักแร้น้อยๆ อืมมมมม
บร้าๆๆๆๆ ล้อเล่นครับ อยากให้ผมแต่งอย่างงั้นไปอะดิ ขอโทษที่ทำให้ผิดหวังนะ
ผมเลือก กางเกงยีนแบบกระดุม(ถอดยาก)
ไม่พอยังรัดเข็มขัด(ตอนแรกจะเอาเชื่อฟางมาผูกเงื่อนตายด้วยซ้ำ)
แล้วก็ใส่เสื้อกล้ามไว้ข้างใน (กันมันเห็นหัวนมแล้วเกิดบ้าขึ้นมาผมก็แย่)
แล้วก็ใส่เสื้อยืดทับด้วยแจ๊คเก็ทอีกที ตอนแรกใส่แว่นดำและหมวกไหมพรมไปด้วย
แต่แม่ทักว่าจะไปปล้นใคร เสียself เลยถอดออก(อันนี้ล้อเล่น)
...........ไปถึงบ้านมันเย็นๆ 6โมงกว่ามั้ง เคาะประตู2-3ก๊อก
มันก็ตะโกนบอกให้เปิดเข้ามาเลย ผมยังลังเล
กลัวเปิดเข้าไปมันจะโปะยาสลบเอา(คิดมากจริงๆนะ) ค่อยๆบรรจงแย้มประตูเข้า
พอเห็นว่าปลอดภัยดีแล้วเลยย่างเท้าเข้าไปก้เห็นว่า
ห้องอ้อยยังคงรกเหมือนเดิม.....
......ผมมองหามันรอบห้องไม่เจอ เลยตะโกนถามว่ามันอยู่ไหน มันบอก "เดี๋ยว
กรูขี้อยู่" โอเคชัดเจน ทั้งภาพและเสียง บวกกลิ่นด้วยนิดหน่อย เฮ้อ..
.....ผมนั่งรอมันสักพักใหญ่เลยหล่ะ ตอนแรกนึกว่ามันจะพลาดท่าตกส้วมตายซะแล้ว
เพราะมันไม่ธรรมดา ส้วมชักโครกที่คนธรรมดาเยี่ยงเราๆท่านๆควรจะนั่งลงไปให้สบาย
แต่มันไม่.....มันยังคงรักษาธรรมเนียมเก่าแก่โดยการขึ้นไปเหยียบบนโถแล้วนั่งยอง
สูบบุหรี่..อืมมม ที่รู้เพราะเคยเห็น ว้าฮ่าๆๆๆ
เห็นกันหลายคนด้วยเพราะพี่ๆเค้าแกล้งมัน ผมเลยพลอยเห็นไปด้วย มันบอกว่า
"มันไม่ชอบนั่งทับรอยใคร แม้แต่รอยตูดตัวเอง"
.........ทันทีที่มันออกมาผมก็พบว่า......................
.........

-ตามันเขียวปั๊ด ทั้งสองข้างเลย
-ปากแตกห้อเลือด
-ชายโครงเป็นปื้นยังกับใครเอาแข้งมาประทับ
ท่าทางมันดูอิดโรย เดินมาเหมือนโครงกระดูก เห็นแล้วสงสาร+สมเพช
เพราะตอนนั้นในใจคิดว่ามันคงโดนพวกโต๊ะบอลเล่นเอาแน่นอน
" เอ้ย เป็นอะไรเมิงว่ะ ไปเป็นลูกตะกร้อให้ใครซ้อมว่ะ เออ แต่กรูว่า
นี่ไม่ใช่แค่ซ้อมว่ะ นี่มันลงสนามแข่งจริงๆแล้วนะเนี๊ยะ"
ผมว่าของผมไปเรื่อย......ห้องของมันอับเจงๆ มิน่าถึงชอบไปสิงบ้านคนอื่นแหะๆ
"หุบไปเหอะเมิง เอา..เงินกรูคืนให้ ขอบใจที่ให้ยืม"
"เมิงไปเอามาจากไหน ไปยืมใครมาอีกหล่ะ เกี่ยวกับที่โดนซ้อมปางตายมารึปลาว"
"แมร่ง ถามสาดดด กรูเอามาให้ก็เอาไปเถอะ ไม่ต้องรู้ว่ากรูเอามาจากไหน
กรูไม่ได้ไปขายยาบ้าก้แล้วกัน"
"กรูไม่กลัวเมิงขายยาบ้าหรอก กรูกลัวเมิงไปขายก้นอะดิ 555"
"ไอ่สาดดด ก้นกรูกรูก็หวงนะ กรูจะเก็บให้เมิง"
"อุ๋ยยย เงียบไปเลย จะตายอยู่แล้วยังจะปากดี"
................................................................
ผมนั่งเงียบๆซึ่งก้ไม่แปลก แต่มันนั่งเงียบๆนี่ดิแปลก(ไม่ได้อยู่รอให้มันปล้ำนะ
แต่ตอนอยากรู้จริงๆว่ามันไปโดนใครกระทืบมา)
..."กรูถามเมิงคำเดียว ถ้าเมิงเห็นกรูเป็นเพื่อน เมิงบอกกรูมา
ว่าไปทำอะไรมา"ผมคั้น
"ไม เป็นห่วงเหรอ" มันยังคงไม่หมดพิษสง
"บอกมาก่อนว่าเป็นห่วงกรูป่าว"
ผมโคตรรรกระอักกระอ่วนเลยตอนนั้น
ในที่สุดก็"เออ"
"เออ อะไร พูดดีๆ เพราะๆด้วย"
"เออ กรูเป็นห่วง"
"เมิงพูดกรูกับกรูได้ยังไง แมร่งไม่สุภาพเลย ผู้ดีที่ไหนเค้าพูดกันเอาใหม่"
มันอมยิ้ม ผมเห็นหน้ามันแล้วเท้าเริ่มกระดิก
อาจต้องซ้ำให้ตายสนิทก็คราวนี้..........แต่ก็ยอม
"ครับ ผมเป็นห่วงคุณอย่างแรงนิ" .............
.................................................................
ตอนแรกมันบอกว่ามันไปมีเรื่องกับเด็กแถวบ้าน ผมบอกไม่เชื่อ
เพราะบ้านไม่มีเด็กวัยรุ่นเลย สุดท้ายผมบอกว่า ถ้ามันไม่เห็นผมเป็นเพื่อน
ผมก็ไม่จำเป็นต้องรู้อะไร แล้วผมก็จะไม่คิดว่ามันเป็นเพื่อนอีกต่อไป มันถึงยอม
........" กรูยืมเงินเมิง 3พัน เอาไปให้ไอ่ชะลอรีเอะ
ทีนี้กรูไม่รู้จะหาเงินมาจากไหน ยืมใครก็ไม่ได้ เลยต้องแบกหน้ากลับบ้าน"
ผมฟังก็ยังไม่เห็นว่าจะทำให้มันเจ็บตัวได้ตรงไหน
" กรูกลับบ้านไปขอพ่อ พ่อกรูถามว่าเอาไปไหน กรูบอกกรูเสียบอล
แล้วเมิงก็เห็นอย่างที่เห็นนี่แหละ"มันสลดลงอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน
"แล้วทำไมเมิงไม่บอกพ่อเมิงดีๆว่ะ"
"พ่อกรูพูดดีได้ที่ไหน ตั้งแต่เกิดมากพ่อพูดกับกรูน้อยกว่าที่พ่อซ้อมกรูอีก"
ผมฟังแล้วสะท้อนใจพิกล
"แล้วทำไมเมิงไม่บอกแม่"
"แม่กูตายไปนานแล้ว พ่อกรูอยู่กับแม่เลี้ยง"
อิ๊บอ๋าย ผมทำอะไรลงไปนิ่ ผมเห็นตามันแดงๆอ่ะ ตกใจครับ
เพราะไม่เคยเห็นมันเป็นอย่างนี้มาก่อน.....ผมบอกให้มันระบายมา ผมจะนั่งฟัง
เพราะเห็นว่าตอนนี้เหมือนมันเก็บอะไรอยู่ในใจ
..............................................................

"แม่กรูตายตั้งแต่กรูอยู่ป.3 เส้นเลือดในสมองแตก กรูอยู่กับพ่อ
แล้วก็เมียใหม่พ่อ" อืมมม วงเวียนชีวิตอีกแล้ว
" พอกรูอยู่ ป.5 แม่เลี้ยงกรู ก็มีน้อง กรูต้องดูน้อง
กรูโดนซ้อมเพราะน้องนี่แหละ กรูเคยทิ้งน้องไปเล่นกับเพื่อนพ่อกรูรู้ แมร่ง
ก้านคอกูสลบเหมือด" ผมฟังไปก็กลืนน้ำลายเอือกๆ ทำไมโหดจังว่ะ
แม่ผมอย่างมากก็ฝ่ามือ แต่นานๆที
" กรูเลยออกมาอยู่วัดจนจบ ม.3 ถึงได้ไปเรียนต่อไง
แล้วกรูก็ไม่ได้กลับบ้านอีกเลย"
"อ้าวแล้วเมื่อสงกรานต์ที่เมิงบอกว่าอยู่บ้านหล่ะ"
"กรูไปอยู่กับหลวงพี่ที่วัดก็คนที่ทำงานเค้ากลับบ้านกันหมด
แต่.....กรูไม่มีที่ไป"...โหผมฟังแล้ว เล่นเอาน้ำตารื้อเหมือนกัน
ก็เริ่มเข้าใจมันนิดหน่อยแล้วหล่ะว่า มันเป็นโรคจิตเพราะอะไร
"แล้วทำไมเมิงไม่คุยกับพ่อดีๆหล่ะ"
"กรูเคยแล้ว กรูซื้อของไปฝากตอนเงินออก เค้าไม่มองหน้ากรู ไม่พูดกับกรูสักคำ
กรูนั่งอยู่ในบ้านเหมือนส่วนเกิน พ่อกับแม่เลี้ยงนอนห้องนึง น้องกรูห้องนึง
แล้วเมิงจะให้กรูอยู่ไหน เค้ากินข้าวกันโดยที่มีกรูนั่งอยู่
ไม่เห็นเค้าจะเอ่ยปากชวนกรูสักคำ
แค่นี้กรูก็พอรู้แล้วว่ากรูเป็นส่วนเกินของชีวิตเค้าแล้ว"
"ทำไมพ่อเมิงถึงทำแบบนี้อ่ะ เอ่อ คือเหมือนเกลียดเมิงอ่ะ"
"กรูก็ไม่รู้ กรูไม่เห็นเค้าจะอะไรกับกรูเลย กับแม่กรูก็เหมือนกัน
กรูว่าเค้าคงไม่ได้รักแม่กับกรูมั้ง เห็นแม่บอกว่าโดนคลุมถุงชน" อืมมม เน่าสนิท
ลำพังห้องมันก็เหม็นอับจะแย่อยู่แล้ว นี่ยังเน่าเพราะเรื่องที่มันเล่าอีก
เหม็นหนักกว่าเก่า แต่ผมก้เห็นใจมันนะ............

ผมนึกขึ้นได้ว่าที่มันโดนซ้อมเพราะผม(ถึงจะไม่เกี่ยวกันเลยก็ตาม)
"ทีหลังบอกกรูก็ได้ว่าไม่มีเงิน หรือไม่ก็ค่อยจ่ายกรูก็ได้ กรูไม่ซีเรียสหรอก
มีอะไรปรึกษากรูได้"
"กรูไม่อยากทำให้เมิงรู้สึกไม่ดีกับกรู
กรูสัญญาว่าจะคืนกรูก็จะคืนเพราะเมิง...คือคนที่กรูไว้ใจที่สุด"
ค่อยยังชั่วนึกว่ามันจะหยอดอีก
ตอนนั้นผมเห็นใจมันนะ เริ่มเข้าใจมันหลายๆอย่าง แล้วก็เริ่มคิดว่า
บางทีมันอาจไม่ได้ต้องการให้ผมไปเป็นเมียมัน
แต่มันอาจแค่ให้ผมเป็นเพื่อน....แค่เพื่อน
ซึ่งผมว่ามันแยกไม่ออกมั้งระหว่างคนรักกับเพื่อน
เพราะที่ฟังๆมามันไม่ค่อยได้ประสบพบเจอกับความรักเท่าไหร่....คิดมาถึงตอนนี้ก็...มิน่าหล่ะ
มันชอบไปปะเหลาะแม่ผม บางทีมันอาจต้องการความอบอุ่นจากใครสักคนก็ได้
" เมิงไม่ต้องสงสารกรูหรอก กรูขอแค่เมิงรักกรูมั่งก็พอ"
T_T.........อิ๊บอ๋าย...โธ่เว้ย นึกว่าผมเข้าใจถูก
แต่มันยังคงอยากได้ผมเป็นเมียอยู่ดี.....เฮ้ออ...
เอาเหอะ ตอนนั้นมันไม่สบายใจผมก็เลยไม่อยากต่อล้อต่อเถียง....
อยู่ดีๆมันก็ลุกขึ้นบอกว่า........เมิงช่วยกรูหน่อย(แมร่ง เอาแล้ว
มันจะให้ช่วยตัวเองให้มันเหรอ ผมคิดไปไกลถึงพิจิตรแล้วตอนนั้น)...
........."ช่วยไปหยิบอัลบั้มรูปหน่อยดิ กรูจะเอาอดีตให้เมิงดู"

............เฮ้อ โล่งอก แหะๆ

ผมลุกขึ้นไปเอาอัลบั้มรูปมาให้มัน ผมก็เอามือตบเบาะ แป่ะๆ(ฝุ่นกระจาย)
บอกมานั่งใกล้ๆ มันจะเล่าความหลังให้ฟัง
"เนี๊ยะรูปกรูตอนเรียน ม.ปลาย นี่เพื่อนกรู ที่ครู คนนี้กรูสนิทสุด"
"แล้วตอนนี้ไปไหนหมดอ่ะ"
มันก็อึ้งๆไป ผมก็เลยพอเดาออกว่า คงไมใครทนคบมันได้เหมือนผมอีกแล้วหล่ะ
มาถึงรูปหลัง " นี่ไงรูปแม่กรู สวยป่าว แม่กรูไม่เคยตีกรูเลยนะ"
เสียงมันสั่นๆอ่ะ " กรูรักแม่กรู" แล้วมันก็ร้องไห้เลยครับ
แมร่งผมทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะ คือไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน จะจับมือก็ไม่ดี
จับโอบไล่ก็ไม่กล้า จะสวมกอดก็กลัวมันปล้ำ สุดท้ายเอามือตบหลังมัน 2-3แปะ
เท่านั้นแหละครับ มันกอดผมแน่นบัดซบ ร้องโฮเลยครับ มันบอกมันคิดถึงแม่
คนเรา....
.....ผมไม่รู้จะปลอบยังไงด้วยความที่ไม่เคยต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้ เลยบอกไปว่า
"ไม่ต้องร้องหรอก กรูให้เมิงยืมแม่กรูก็ได้นะๆๆๆ" เฮ้อ
นึกแล้วยังอดขำตัวเองไม่หาย พูดไปได้ยังไงว่ะกรู.....แต่ก็ได้ผลนะ
มันก็หัวเราะออกมาได้ ค่อยยังชั่ว............................
"เมิงไปแ**กเหล้าเป็นเพื่อนกรูหน่อยได้ป่าว"
"เอ่อ...อืม"
"รังเกียจกรูอ่ะดิ พอรู้อย่างงี้"
เอาเข้าไป เราก็เลยต้องตามน้ำไป ออกไปแ**กเหล้ากันมัน
พร้อมทั้งต้องหอบหิ้วสังขารที่ยับเยินของมันไปด้วย
จะรอดมั๊ยเนี๊ยะกรู...........
ผมเป็นคนขับรถ เพราะคาดว่าถ้าปล่อยให้มันขับ
คงได้ตายคู่....ผมปล่อยให้มันเลือกร้าน(สปอยสุดชีวิตครับวันนั้น)
แล้วก็ตามคาด มันเลือกร้านเพื่อชีวิตสุดกู่เลยครับ ผมน่ะ มันแนว เด็กรัชดา
เด็กสลิม ต้องมานั่งร้านนายหัว ก็ช้ำใจพออยู่แล้ว
ยังต้องมานั่งฟังมันร้องเพลงคาราบาว (จริงๆเพลงเค้าก็ดีหรอก
แต่ไอนี่มันร้องเลยแย่ไปเลย)

เหล้าแก้วแล้วแก้วเล่ากรอกเข้าปากมัน ยังกับตูดมันรั่ว กรอกเท่าไหร่ไม่เต็ม
ผมก็ได้แต่นั่งจิบ(เพราะปกติไม่ดื่ม เป็นพวกคออ่อน)
แล้วก็ฟังมันพล่ามเรื่องที่มันอัดอั้นเต็มที่ ก็แปลกดีเหมือนกันนะผมว่า
ชีวิตมันก็บัดซบดีเหมือนกัน ผ่านอะไรมาเยอะมาก โดนปล้น โดนยกพวกต่อย
พัวพันพนันบอล
"เฮ้ย เมิงกรูขออะไรเมิงอย่างดิ" ผมตะเบ็งเสียงแหกปากแข่งกับเพลงเด้นซ์ วู วูวู
วู่ วู ๆๆๆ เค้าเป็นใครนะคะ เค้าเป็นใครนะคะ บ้าบอ คอเกือบแตก
"เมิงไม่ต้องขอกรูเลย เมิงมองตากรูดิ" (ตาแดงเถือก มีขี้ตาอีก เฮ้อ เพื่อนกรู)
"เมิงจะเอาอะไรบอกกรูได้ กรูให้เมิงได้ทุกอย่าง แม้แต่ชีวิตกรู" เอากับมันดิ
"กรูไม่เอาหรอกชีวิตเมิงน่ะ เก็บไว้คนใจบุญเค้ามาไถ่ชีวิตเหอะ ไอ่โคกระบือเอ้ย"
โดนตบศรีษะไป 1ป๊าด ครั้งนี้ยอม ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตายลูกเดียว
"เมิงเลิกเล่นพนันบอลได้มั๊ย กรูขอ"
สิ้นเสียงตะโกนใส่หูของผม เเหล้าจากปากมันพุ่งพรวดออกมา
"อะไรว่ะ เมิงให้กรูเลิกเล่น แล้วกรูจะเอาที่ไหนแ**ก"
"ให้มันรู้ไปว่าเมิงจะอดตายเพราะเลิกเล่นพนันบอล ถ้าเป็นแบบนั้นนะ
กรูเนี๊ยะแหละจะหามเมิงไปส่งมูลนิธิครูน้อย"
"ขอกรูคิดดูก่อน ของอย่างงี้ จะให้เลิกปุ๊บปั๊บได้อย่างไง สาดดด"
พูดไม่พูดปล่าวกอดคอผม แล้วโยกหัวไปมาประสาคนมาววววววว
"งั้นกรูเลิกคบกับเมิงตอนนี้เลย ถ้าเมิงยังไม่รับปากกรู เพื่อนชั่วๆ
กรูตัดทิ้งแป๊บเดียว"
"แม่งทามมายเมิงพูด...เอิ๊ก กับกรูพรรค์นี้หา ไอ่ เพื่อนเลว ไอ่ชั่ว
เมิง..เอิ๊กนี้มันเลวจิง เอิ๊ก จิง"
พายายามเลียนแบบตอนมานมาวววห้ายยเหมือนเท่ซูดดดดด....
"จะเลิกมั๊ย" ผมยังคงยื่นคำขาด"
"ได้ เพื่อคนที่กรูรัก กรูทำได้" อืมมม ต้องอย่างงีสิ
รู้สึกว่าความหล่อของผมจะมีประโยชน์ก็วันนี้แหละ เอิ๊กๆ เมาเหมือนกัน
ซัดไปหลายแก้ว

ต้องกราบขอโทษ พี่พี่ น้องๆ ที่คอยติดตามอ่านเรื่องของผมมาโดยตลอดนะครับ
เมื่อกี้ก็พิมพ์ไปหลายตอน แต่อยู่ๆก็ไม่ขึ้น หายไปซะงั้น
ตอนนี้ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆ ทีแรกกะว่าจะจบให้ได้ในวันนี้แต่มันไม่จบอ่ะ
ต้องไปแล้ว
เอาเป็นว่ารับรองพรุ่งนี้จะมาต่อให้จบแน่ครับ แต่บอกไว้ก่อนนะครับว่า
มันไม่ได้จบอย่างที่หลายๆคนอยากให้จบนะครับ เอาเป็นว่าอย่างเพิ่งด่ากันนะครับ
วันนี้ผมนั่งจุ้มปุ๊กอยู่หน้าคอมส์ทั้งวัน แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ
เพราะช่วงนี้ว่าง กำลังรองานใหม่ พรุ่งนี้มาเฉลยตอนจบ และจุดจบของมันนะครับ



กรูไม่ใช่เกย์....จริงๆนะ..ฮือๆเลิกจีบกรูซะทีเหอะ III


จะหากระทู้เก่าแต่ว่า โง่อ่ะคับ หาไม่เจอ ไม่รู้มันอยู่ไหน อิๆ
งั้นขอตั้งในห้องนี้อีกครั้งสุดท้ายนะครับ แหะๆ
พอดีว่าวันนี้กะจะจบให้จงได้.....สัญญา
หลังจากที่ผมคาดคั้น
บีบคั้นและขืนใจให้มันยืมสัญญาว่าจะเลิกเล่นพนันบอลได้สำเร็จด้วยมายาที่มีอยู่น้อยนิด(กร๊ากกกกกกกกกกก)ได้สำเร็จ
ก็รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ....
"พูดง่ายๆแบบนี้ตั้งแต่แรกกรูก็คงไม่ต้องแหกปากตะโกนแสบคอ"
"พ่อกรูขอ กรูยังไม่ยอม นี่กับเมิงกรูถึงยอม เห็นยังสาดด ว่ากรูรักเมิงแค่หนาย
เอิ๊ก เอ๊อะ" เสียงเรอของมัน ทำเอาโต๊ะข้างหันขวับ.......
คราวนี้ผมต้องยอมให้มันแทะโลม ไม่อยากขัดคอมัน
" เออ กรูดีใจที่เมิงยังเชื่อกรูสักคน" ผมเริ่มอารมณ์ดี กรึ่มๆ
ยกแก้วเหล้าดวดรวดเดียวพรืดดดด หายไปค่อนแก้ว..........
วู วูวูวู่วูๆๆ ผมชักจะมันกับเพลงปัญญาอ่อนนี่ซะแล้ว หัวเริ่มโยก โปกๆ
ความถี่ในการยกเหล้ากระดกเริ่มถี่ขึ้น ในขณะที่มันเอาแต่นั่งมอง
สักพักนึงผมลุกขึ้นไปเต้นเพลงที่กล่าวมาข้างต้น
ในที่สุดความมันส์และความเมาก็ไม่เข้าใครออกใคร............
......ผมออกเสตปได้ไม่กี่ท่า ยังไม่สุดดี มันเดินออกมาลากผมกลับไปนั่ง
คงทนเห็นภาพไม่ไหว พาลจะปลงสังขารเอาง่ายๆมั้ง.....
"เมิงรู้ป่าว เมิงนั่งร้องไห้ดังลั่น กรูโคตรอาย"
มันเอามาเล่าให้ฟังทีหลัง
" น้ำตาเมิงไหลเยอะกว่าน้ำตากรูอีก เอี๊ย กรูคิดถึง...(ชื่อแฟนผม)
เมิงโทรหามันให้กรูหน่อย กรูอยากคุยกับมัน แมร่งพร่ามอยู่แต่ประโยคนี้
กรูเป็นคนเอาเมิงกลับ แต่เมิงกลับเรีกหา....แฟนเมิง เอี๊ย
รู้งี้กูปล่อยให้นอนจมกองอ๊วกอยู่สิ้นเรื่อง แมร่ง เนรคุณ" ดูมันพูด
.................................................
ขามาผมหอบหิ้วสังขารมันไปเฮฮา ขากลับ
มันหิ้วสังขารที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าและบุหรี่กลับมาแทน ตลกโคตรรรร
"กรูบอกแล้ว ว่ากรูไม่กินเหล้า เอิ๊กๆ
ผมพูด............

เหตุการณ์ต่อไปที่จะเล่าเป็นเรื่องราวที่มันเล่าให้ฟัง
ข้อเท็จจริงจะเชื่อได้มากน้อยแค่ไหนก็ไม่รู้
..............................................................
ขามาผมขับพามันมา ขากลับมันขับผมนั่งคอพับนั่งเพ้อถึงแฟนเก่า
"เมิงจะร้องไห้ทำซากอาราย เมิงทิ้งเค้าเอง แล้วทีหยั่งงี้จะเรียกเค้าทำม้ายยย
หุบปาก" มันเอามือมาอุดปากผม
ที่จริงแล้วผมกับแฟนเก่าเราคบกันมาตั้งแต่ ปี 1
แต่มาเลิกกันเพราะเค้าไปมีคนใหม่ แต่ด้วยความอาย ผมบอกคนที่ออฟฟิสว่าผมทิ้งเค้า
(สันดานเลว เชิญท่านด่าได้ตามอัธยาศัย)
แล้วมันก็เข้าผิดมาโดยตลอดว่าแฟนผมทิ้งผม
ผมยังคงร้องไห้คร่ำครวญ มันบอกว่า "กรูไม่รู้จะปลอบเมิงยังไงแล้ว
ปล่อยให้แหกปากไปอย่างงี้แหละ "
ผมยังคงคร่ำครวญไม่หยุด
" ไก่ (นามสมมุติ) พี่ขอโทษ ไก่กลับมาเหอะ ไก่จะไปทำไมบราซิล
รอนิญโญ่มันดีตรงไหน ไก่กลับมาหาพี่เถอะ" (อันนี้แต่งเอง
เพราะจำไม่ได้ว่าเพ้ออ่า อะไร รู้แต่ว่าร้องให้เค้ากลับมา)
"ไก่ กลับมาเถอะ อย่าไปเลย บราซิล(มุขนานไปหน่อย ขออภัย) เหอะ เหอะ เหอะ
เอออออออ"
"เฮ้ย ไอ่สาดดด เมิงอย่ามาอ๊วกในรถกูนะ ไอ่ เอี๊ยเมิง เดี๋ยวกรูจอดทางข้างหน้า
อ๊วกให้หมากินดีกว่าอ๊วกทิ้งในรถกรู เสียดายของ จะถึงแล้ว กลืนไปก่อน อืดๆ
กลืนๆ ใกล้ถึง..........T_T" ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงมัน พรวดดดดดดดดด "อ๊วกก เอ่อ
อ๊วกกกกกกกกกกกกก" 3พรวด พรวดแรก หน้าตักตัวเอง อีก 2 พรวดฝากไว้ที่ตักมัน
"แมร่ง อ๊วกที่ไหนไม่อ๊วก อ๊วกรดไข่กรู เดี๋ยวกรูให้เลียซะให้เข็ด"
ผมเองยังไม่อยากจะเชื่อ ผมว่าผมคงไม่บร้า อ๊วกไปดมไข่มันไปหรอกมั้ง
นอกจากมันจะจับกดหัว 555
ผมจำอะไรไม่ค่อยได้ตอนนั้น เพราะในสมอง มันเวียนๆ
lเหมือนตัวเองกำลังลองลอยอยู่ในปุยเมฆ (เห็นภาพยัง)
แต่หารู้มั๊ยว่าคนที่ลำบกต้องลาก ผมถูลู่ถูกังคือคนที่ผมคิดว่าจะทำให้มันสบายใจ
อิๆ
มันหามผมมาโยนทิ้งไว้ในห้องอ้อย....รกจะตาย ย ย ย ไม่น่าเชื่อว่า
มันจะมาจบที่ห้องอ้อย..................................ยังครับ ยังไม่จบ
หลังจากที่มันโยนผมลงบนกองที่นอน(จริงๆเหมือนเล้าหมูมากกว่า)
ผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย
จนกระทั่ง..........................................................................
ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการหนักหัว เหมือนใครเอาปุยเมฆเป็นตันๆมาทับ ตาลืมขึ้น ๆ ๆ
แสบตาว่ะ
........ลืมตาเต็มที่สำรวจรอบข้าง อยู่ไหนว่ะเนี๊ยะ ยังนึกไม่ออก
พยุงตัวเองลุกขึ้นนั่ง ก้มลงสะบัดหัว 2ที ผับๆ เกาลงมอง.อ๊ากกกกกกกกก
เสื้อหายไป เสื้อหายไปไหน ใครถอดเสื้อ ก้มลงมองเป้า ทำไมเป้ากางเกงเปียก
ใครทำอะไรกรู ใคร....เวิ้งๆๆๆๆๆ สติสัมปะชัณญะเริ่มกลับมา เมื่อคืน เมานี่หว่า
กินเหล้าไปเยอะ แล้วกลับมากับไอ่.... "ไอ่....!!!!!! เมิง ตายยยยยยยยยยยยยยย"

ผมลุกพรวด......... เมิงอยู่ไหน กรูอุตส่าห์ไว้ใจ เมิง...
    ผมมองหามันทั่วห้องไม่เห็น เลยวิ่งไปนอกระเบียง เจอมันไม่ใส่เสื้อ
นุ่งบ๊อกเซอร์ ยืนสูบบุหรี่ บุ๋ยๆ สบายอารมณ์นะเมิงผมคิดในใจ
    "ป๊าบ " ผมตบไปที่กบาลมัน 1ดอก มันทำท่าตกใจ
    "เป็นเอี๊ยอะไรแต่เช้าหา ตบกรูทำป๊ะเมิงเหรอ(จริงๆมันพูดว่า พ่อ
แต่เกรงว่าจะไม่สุภาพ)
    "ไอ่สาดดด เมืองทำเอี๊ยอะไรกรู"
    ........มันทำตากรุ้มกริ่ม เอามือมาสะกิดที่ตูดผม