แต่ เราต้องไม่พันธนาการกันไว้ จน ขาดอิสระ...
.............
เมื่อวานเธอทักมา
เอาจริงๆ ฉันไม่เคยบล๊อก line เธอตั้งแต่ต้น
(แค่ปิดกันไม่ให้เธอเห็น Time line เช่นเดียวกับคนอื่นๆ เท่านั้นเอง)
มีแวะเวียนเข้าไปกดดูรูป Profile คุณบ้าง
บางทีไปอ่าน หรือแค่ไปดูใช้คำว่าไปดู เพราะเพียงแค่ให้ได้ผ่านตา ให้ได้เห็นว่า .. ยังอยู่ ยังหายใจ..
คนอย่างฉัน ไม่เคยโกรธใครได้นาน
ถึงจะโกรธนาน แต่ก็ไม่เคยพยาบาทใคร
ไม่ว่าเธอเคยทำร้ายไว้เท่าไร
ฉันมองเห็นความรักที่เธอเคยมีให้มากกว่า
แม้ไม่มีคำพูด แต่ฉันรู้ได้ด้วยความเข้าใจ
เส้นทางใหม่ที่เธอเลือกจะเดินออกไป
เสียใจที่เธอต้องมาโกหกกันใส่ร้ายกัน
ไม่รู้เลยหรือว่า คนอย่างฉัน
ให้เจ็บเจียนตาย ก็จะไม่อ้อนวอนลงคุกเข่า ร้องขอเพื่อให้อยู่
ทักมาแล้วก็เธอก็บล๊อกฉันเหมือนเดิม
ฉันจะต้องรับรู้อะไร
รับรู้ว่าเธอยังรู้สึก.....
หรือรับรู้ว่าฉันยังรอ???
เอาเถอะ
อย่างไรก็อย่างนั้น ฉัน ยังคงมองเธอด้วยความคิดถึงในแบบนี้
และซ่อนแอบความรู้สึกไว้ ไม่อยากให้เธอขาดอิสระ
ที่ทางไหนที่เธออยู่
ก็อยู่ไปตามที่เคยเถอะ อย่าได้หลบลี้หนีกัน
ถ้ามันไม่ได้ทำให้
..
..เธอรำคาญใจ.............
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น